
به گزارش رونویس، ژائو لیوا کامپوس فیلهو (João Leiva Campos Filho) یا لیوینیا (Leivinha) زاده ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۹ در شهر نوو هوریزونته برزیل است. او در پستهای وینگر راست و مهاجم نوک بازی میکرد. استعداد فوتبالی لیوینیا در باشگاه لیننسه برزیل کشف شد و او پس از یک سال بازی در این باشگاه در سال ۱۹۶۶ به پورتوگیزا منتقل شد. جثه ریز ژائو باعث شد تا او با توجه به نام خانوادگی خود به «لیوینیا» مشهور شود. این بازیکن تا سال ۱۹۷۰ در پورتوگیزا حضور داشت و در این مدت، آمار ۱۷۷ بازی و ۶۲ گل را به ثبت رساند. از همین باشگاه بود که لیوینیا به تیم ملی برزیل معرفی شد و توانست تا در رده ملی به میدان برود.
او در سال ۱۹۷۰، پیشنهاد بسیار خوبی را از باشگاه پالمیراس دریافت کرده بود اما مخالفتهای پورتوگیزا، عاملی برای اختلاف این بازیکن با باشگاه معرفش بود. ۱۲ بازی و سه گل در فصل ۱۹۶۶، ۲۸ بازی و هشت گل در فصل ۱۹۶۷، ۳۵ بازی و ۱۴ کل در فصل ۱۹۶۸، ۴۲ بازی و ۱۷ گل در فصل ۱۹۶۹ و ۶۰ بازی و ۲۰ گل در فصل ۹۱۸۰، حاصل کار لیوینیا در پورتوگیزا بود. 
قدرت سرزنی بالای لیوینیا در فصل نخست همکاریاش با پالمیراس، بسیار مورد توجه فوتبالدوستان سرزمین قهوه قرار گرفته بود.
سرزنی لیوینیا آنقدری سریع بود که در فینال کامپئوناتو پائولیستا، داور به گمان مشت او به توپ، گلش با ضربه سر را خطا تشخیص داد.
او تا سال ۱۹۷۵ در پالمیراس حضور داشت و به آمار کلی ۲۶۳ بازی و ۱۰۶ گل دست یافت. این بازیکن، یکی از ستارههای پالمیراس در پنج سال همکاریاش با این باشگاه بود و توانست تا یکی از ستارگان فوتبال برزیل شود.
او در کوپا لیبرتادورس ۱۹۷۳ نیز حضور داشت و در هفت بازی تورنمنت، موفق به گلزنی برابر پنارول اروگوئه شد. او در پالمیراس، آمارهای ۳۸ بازی و ۱۵ گل در فصل ۱۹۷۱، ۵۲ بازی و ۲۲ گل در فصل ۱۹۷۲، ۵۵ بازی و ۲۶ گل در فصل ۱۹۷۳، ۶۰ بازی و ۲۸ گل در فصل ۱۹۷۴ و ۵۸ بازی و ۱۵ گل در فصل ۱۹۷۵، حاصل کار این بازیکن در پالمیراس بود که به دو قهرمانی در لیگ ایالتی و سریآ، ختم شد.

اتلتیکو مادرید در سال ۱۹۷۵، جستجوی زیادی را برای خرید یک هافبک انجام داد و در نهایت به نام ایوو وورتمن، هافبک باشگاه آمریکای برزیل رسید اما انتقال این بازیکن به دلیل مشکلات قلبی، منتفی شد. در نتیجه، این باشگاه اسپانیایی بار دیگر در تکاپو برای یافتن هافبک ایدهآل خود بود تا در یک تورنمنت دوستانه، توجه سرمربی وقت آنها یعنی لوئیز آراگونس به سوی لیوینیا جلب شد.
جذب این هافبک برزیلی، خیلی سریع نهایی شد تا تشکدوزها، بالاخره خرید مدنظر خود را انجام دهند. پالمیراس از معامله با اسپانیاییها، یک میلیون دلار سود کرد و لیوینیا نیز برای نخستین بار در قاره جدیدی به فوتبال ادامه میداد.
او در نخستین بازی خود برای اتلتیکو که در هفته چهارم لالیگا برابر سالامانکا برگزار میشد، هتتریک کرد تا جواب اعتماد آراگونس را به خوبی دهد. او در ادامه به یک هتتریک دیگر برابر رئال اوویدو و سه بریس برابر اسپانیول، الچه و بیلبائو رسید و با آمار ۳۱ بازی و ۱۸ گل، فصل موفقی را گذراند.
او با دریبل بازیکنان حریف، گلهای قیچی برگردان و سبک برزیلی دوستداشتنی فوتبالش، بازیکن محبوبی برای هواداران تیم مادریدی بود.

او با ۱۸ گل خود در فصل ۷۶-۱۹۷۵، دومین گلزن برتر لالیگا بود و تلاشهای زیادی را برای کسب عنوان آقای گلی فصل کرد. اتلتیکو که به دلیل قوانین مربوط به بازیکنان خارجی، حق استفاده از ستاره برزیلی خود در جام حذفی را نداشت، بدون لیوینیا به قهرمانی این جام رسید.
او در همین فصل، گل بسیار ماندگاری را در ۱۵ فوریه برابر اتلتیک بیلبائو زد؛ جایی که دروازهبان بیلبائو، پس از غلتاندن توپ، این ستاره برزیلی را به ناگه روبهروی خود دید و گل کردن دروازه خالی، کاری نشدنی برای این بازیکن بود. این گل لیوینیا، سیهزارمین گل تاریخ لیگ اسپانیا بود.
این بازیکن در دومین فصل همکاری با اتلتیکو، دو بریس در لالیگا برابر اسپانیول و ریسینگ سانتاندر داشت و در نخستین فصل بازی در جام برندگان اروپا، دروازه راپیدوین را باز کرد. قهرمانی لالیگا، هدیه بزرگی بود که به اتلتیکو و این بازیکن در همین فصل رسید. حاصل این فصل لیوینیا، ۱۸ بازی و ۹ گل بود. او در دو فصل بعدی حضورش در مادرید، آمار مشابه ۲۰ بازی و هفت گل را به ثبت رساند؛ لیوینیا در طول این دو فصل، مصدومیتهای سختی را تجربه کرد و در دیدار هفته ۲۲ برابر رئال سوسیداد، تنها کارت قرمز خود با پیراهن اتلتیکو را دریافت کرد.
قرار بود تا این هافبک برزیلی در سال ۱۹۷۹، به باشگاه نیویورک کاسموس منتقل شود اما این انتقال نهایی نشد تا او به برزیل بازگشته و پیراهن سائوپائولو را برتن کند. بازگشت مصدومیتها، تنها در ۱۱ بازی، این بازیکن را در اختیار تیم جدیدش قرار داد و او نیز موفق به ثبت دو گل شد.
ادامه مصدومیتها باعث شد تا لیوینیا، پس از دیدار برابر تیم سابقش، پورتوگسا، از دنیای فوتبال خداحافظی کند.

نخستین بازی ملی لیوینیا برای تیم ملی برزیل در سال ۱۹۷۲ و دیدار برابر چکسلواکی صورت گرفت. او در مسابقات بعدی خود برای تیم ملی برزیل، موفق به ثبت بریس برابر یوگسلاوی در سال ۱۹۷۲ و بولیوی در سال ۱۹۷۳ شد.
پس از عملکرد خوب در سایر مسابقات، او مسافر جام جهانی ۱۹۷۴ شد و در سه بازی این تورنمنت به میدان رفت. پس از رتبه چهارم این تورنمنت، دیگر لیوینیا در مسابقات ملی دیده نشد. دیدار مرحله گروهی جام جهانی برابر زئیر، آخرین بازی ملی کارنامه این بازیکن بود. او با ۲۱ بازی و هفت گل به کارش در رده ملی خاتمه داد.

|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |

