باشگاه خبرنگاران جوان – تأکید آمریکا در مواضع سیاست خارجی ایران، سیاستهای تعدیل شده در برخورد با کشورهای منطقه بود. رابطه با اسرائیل و صدور نفت به این کشور، یکی از محورهای مهم این سیاست بود.
«دولت ایران را برای ادامه برخورد تعدیل شده با درگیریهای اعراب و اسرائیل و پشتیبانیش برای مذاکرات صلح ما در خاورمیانه تشویق کنید. … به ایران دستیابی به یک رابطه مثبت با اسرائیل از جمله صدور نفت به آن کشور را توصیه کنید. … ایران باید با هر تغییر و تحول دوباره ای در پاکستان مخالفت کند.
از همکاری ایران با عربستان سعودی – عمان – و هر عرب دیگری در مورد امنیت خلیج فارس حمایت کنید و در جریان تحولات امنیتی که در عراق و دیگر کشورهای همسایه پیش میآید قرار داشته باشید. … یک همکاری متعهدانه با افغانستان، پاکستان و هندوستان را در زمینه های سیاسی و اقتصادی تشویق کنید. … ایران را تشویق کنید تا از سیاستهای اصلی ما در آفریقا حمایت کند.
پیشرفت در اجرای برنامه حقوق بشر در ایران
… با شاه و دیگر مسئولان در موقعیت مناسبی راجع به سیاست حقوق بشر آمریکا که روی بهبودی حقوق بشر متمرکز شده باشد که قابل دستیابی است صحبت کنید و بگویید که این امر مخالف تغییر در سیستم سیاسی می باشد (چون ممکن است باعث دخالت خارجی باشد و مثمر ثمر نباشد). اینکه یک تصویر عمومی بدی از ایران در این مورد میتواند چه اثراتی روی موضع و موقعیت بینالمللی ایران در آمریکا و مناطق دیگر داشته باشد را در نظر بگیرید.
(نگاه دوباره به تاریخ تلگراف نشان میدهد که در آغازین روزهای انقلاب اسلامی ایران یعنی درست در هنگامه قیام خونین قم این برنامه ننگین در دستور کار سفارت آمریکا قرار داشته است. این سند وظایف سفارت آمریکا را بدین گونه شرح می دهد: سلطه بر بازار داخلی، چپاول نفت ارزان، تربیت مقامات تصمیم گیرنده به شکل آمریکایی، سرپرستی ارتش، گرفتن امتیاز جاسوسی و بالاخره حکومت کامل بر ایران..)
منبع: کافه تاریخ
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
