به گزارش خبرنگار ورزشی رونویس به نقل از ورزش سه , باشگاه استقلال پس از حواشی فراوان مربوط به جذب دو بازیکن بوسنیایی، حالا به صورت رسمی از مدیران وقت خود یعنی احمد شهریاری (رئیس هیئت‌مدیره وقت و نماینده تام‌الاختیار هلدینگ خلیج فارس) و فرشید سمیعی (مدیرعامل وقت) شکایت کرده است. تسنیم ضمن بیان این موضوع نوشته است این دو نفر در تابستان ۱۴۰۳، زمانی که استقلال حتی سرمربی مشخصی نداشت، اقدام به عقد قرارداد با کیوسفسکی و زیلیکیچ کردند. تصمیمی که بدون هماهنگی کافی و برخلاف نیازهای فنی تیم گرفته شد و در ادامه تبعات سنگینی برای باشگاه به همراه داشت.
قرارداد کیوسفسکی به عنوان دروازه‌بان در شرایطی منعقد شد که حتی نام او در فهرست استقلال ثبت نشد و عملاً بدون یک دقیقه حضور در ترکیب فسخ گردید. زیلیکیچ نیز با وجود قرار گرفتن در لیست، هرگز برای استقلال به میدان نرفت و خیلی زود کنار گذاشته شد. در نهایت، این دو بازیکن از طریق فیفا علیه استقلال شکایت کردند و آبی‌ها با محکومیت مالی سنگین مواجه شدند.
نکته جنجالی این ماجرا به سخنان احمد شهریاری بازمی‌گردد. او در مهرماه سال گذشته رسماً اعلام کرده بود که جذب این دو بازیکن بر اساس تصمیم شخصی خودش و در زمانی که وضعیت ادامه همکاری جواد نکونام نامشخص بود، انجام شده است. همین اظهار نظر بعدها به‌عنوان سندی مهم علیه او مطرح شد و نشان داد که تصمیم‌گیری‌های کلیدی در باشگاه بدون پشتوانه فنی و در تضاد با منافع استقلال انجام گرفته است.
باشگاه استقلال در شکایت جدید خود که در مجتمع قضایی باهنر ثبت شده، رقم ضرر و زیان ناشی از این دو قرارداد را یک میلیون یورو عنوان کرده است. مدیران کنونی استقلال با استناد به اصل مسئولیت مدنی و مدیریتی، معتقدند خسارات ناشی از تصمیمات شهریاری و سمیعی باید توسط خود آنها جبران شود، نه اینکه بار این اشتباهات به دوش باشگاه و مدیران بعدی بیفتد. به همین دلیل، استقلال به‌طور رسمی خواستار پرداخت این مبالغ از سوی مدیران سابق شده است.
علی تاجرنیا، رئیس فعلی هیئت‌مدیره استقلال، نیز پیش‌تر درباره این پرونده تأکید کرده بود که گزارشی جامع در این خصوص به هلدینگ ارائه شده و این موضوع از نظر حقوقی باید پیگیری شود. او همچنین گفته بود که حتی اگر این تصمیمات بدون نیت سوء اتخاذ شده باشند، قصور رخ داده و باید با آن برخورد شود تا از تکرار چنین اتفاقاتی جلوگیری شود. به نظر می‌رسد شکایت اخیر استقلال از شهریاری و سمیعی بخشی از همین روند پاسخگویی و شفاف‌سازی در مدیریت باشگاه باشد؛ روندی که می‌تواند سرنوشت‌ساز باشد و الگویی برای برخورد با سوءمدیریت در فوتبال ایران ارائه دهد.
دردسر بزرگ مدیران سابق استقلال تهران به دلیل قراردادهای پرهزینه و بی‌حاصل
به گزارش رونویس نیوز ، باشگاه استقلال در یک اقدام حقوقی جدی، شکایتی یک میلیون یورویی علیه دو تن از مدیران سابق خود، فرشید سمیعی (مدیرعامل وقت) و احمد شهریاری (رئیس هیئت‌مدیره و نماینده تام‌الاختیار هلدینگ خلیج فارس)، تنظیم کرده است. این شکایت پر سر و صدا که تبعات سنگین مالی برای آبی‌پوشان به همراه داشته، در پی عقد قراردادهای جنجالی و بدون پشتوانه فنی با دو بازیکن اهل بوسنی و هرزگوین، یعنی کیوسفسکی و زیلیکیچ، در تابستان ۱۴۰۳ انجام شده است. این تصمیمات مدیریتی که در شرایط بلاتکلیفی تیم و حتی بدون حضور سرمربی مشخص اتخاذ گردید، نه تنها هیچ نفعی برای تیم در پی نداشت، بلکه باعث محکومیت‌های مالی هنگفت باشگاه در محاکم بین‌المللی شد و حالا مدیران سابق باید پاسخگوی این ضرر و زیان بزرگ باشند.
شکایت رسمی استقلال از عاملان ضرر یک میلیون یورویی
باشگاه پرطرفدار استقلال، پس از تحمل حواشی و هزینه‌های گزاف ناشی از ماجرای جذب دو بازیکن خارجی بی‌کیفیت بوسنیایی، سرانجام تصمیم گرفت تا این پرونده را به صورت حقوقی و درون‌سازمانی پیگیری کند. این باشگاه با در دست داشتن مدارک و شواهد، شکایتی رسمی را علیه مدیران وقت که نقش اصلی و محوری را در این نقل و انتقالات پردردسر ایفا کردند، به جریان انداخته است. مبلغ این شکایت که به حدود یک میلیون یورو می‌رسد، نشان‌دهنده ابعاد فاجعه‌آمیز این تصمیم‌گیری‌های پرریسک و بدون تدبیر است. این دو مدیر، یعنی احمد شهریاری و فرشید سمیعی، متهم به اتخاذ تصمیماتی هستند که بر خلاف منافع باشگاه بوده و منجر به وارد آمدن ضرر و زیانی هنگفت به دارایی‌های باشگاه شده است. این اتفاقات بار دیگر بحث نحوه نظارت و فرآیند تصمیم‌گیری در سطوح بالای مدیریت باشگاه‌ها را به یکی از داغ‌ترین موضوعات فوتبال ایران تبدیل کرده است.
قراردادهایی که بدون هماهنگی فنی بسته شدند
طبق گزارش‌ها و شواهد موجود، ماجرای جذب دو بازیکن بوسنیایی به زمانی بازمی‌گردد که باشگاه استقلال در تابستان سال گذشته (۱۴۰۳) با وضعیت مدیریتی و فنی آشفته‌ای روبرو بود. در آن دوره، وضعیت جواد نکونام برای ادامه همکاری مشخص نبود و تیم در بلاتکلیفی عمیقی به سر می‌برد. با این حال، احمد شهریاری و فرشید سمیعی اقدام به انعقاد قرارداد با دو بازیکن ذکر شده می‌کنند. نکته قابل تأمل اینجاست که این قراردادها بدون هماهنگی کافی با کادر فنی و فراتر از آن، در زمانی بسته شد که نیاز فنی تیم و کیفیت این بازیکنان مورد ارزیابی دقیق و کارشناسی قرار نگرفته بود. این نوع تصمیم‌گیری‌های انفرادی و خارج از چارچوب‌های تخصصی، همواره پاشنه آشیل بسیاری از باشگاه‌های بزرگ ایرانی بوده و هست. این اقدامات شتاب‌زده، نشان می‌دهد که در مواقع حساس، گاهی منافع شخصی و هیجانات مدیریتی بر منطق و تخصص غلبه کرده و دود آن به چشم باشگاه و هواداران می‌رود.
تبعات قراردادهای بی‌سرانجام: از نیمکت‌نشینی تا شکایت بین‌المللی
میزان ناکارآمدی و بی‌فایده بودن این قراردادها زمانی روشن‌تر می‌شود که به سرنوشت این دو بازیکن نگاه کنیم. کیوسفسکی که به عنوان دروازه‌بان جذب شد، حتی یک دقیقه هم فرصت حضور در ترکیب رسمی استقلال را پیدا نکرد و به دلیل ثبت نشدن نامش در لیست نهایی تیم، قراردادش به سرعت فسخ شد. او عملاً بدون هیچ‌گونه تأثیری، تبدیل به یک هزینه اضافی برای باشگاه شد. وضعیت زیلیکیچ نیز بهتر نبود؛ او با اینکه در لیست قرار گرفت، اما هرگز نتوانست پیراهن استقلال را در میدان مسابقه به تن کند و خیلی زود از تیم کنار گذاشته شد.
نتیجه نهایی این تصمیمات نادرست، همان‌طور که انتظار می‌رفت، به محکومیت سنگین مالی باشگاه استقلال انجامید. هر دو بازیکن با استناد به قراردادهای امضاشده، از طریق فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) علیه استقلال شکایت کردند و موفق به دریافت غرامت‌های قابل توجهی شدند. این غرامت‌ها در مجموع به رقمی در حدود یک میلیون یورو می‌رسد که حالا باشگاه به دنبال بازپس‌گیری آن از مدیران مسئول است. این چرخه معیوب تصمیمات بدون پشتوانه و پرداخت غرامت‌های سنگین، متأسفانه داستانی تکراری در فوتبال ماست.
اعتراف جنجالی شهریاری به عنوان مدرکی علیه خودش
یکی از مستندات قوی که در پرونده شکایت باشگاه استقلال علیه مدیران سابق مورد استفاده قرار گرفته، اظهارات رسمی خود احمد شهریاری است. او در مهرماه سال گذشته، یعنی درست در اوج حواشی مربوط به این دو بازیکن، در مصاحبه‌ای صراحتاً اعلام کرده بود که جذب کیوسفسکی و زیلیکیچ تصمیم شخصی او بوده و این اقدام را در زمان نامشخص بودن وضعیت سرمربی انجام داده است. این اظهارنظر در آن زمان به منظور شفاف‌سازی مطرح شد، اما اکنون به عنوان یک سند انکارناپذیر علیه او و دیگر مدیران دخیل استفاده می‌شود.
این اعتراف به روشنی نشان می‌دهد که مدیریت باشگاه، در یک مقطع حساس و حیاتی، بدون مشورت با متخصصان فنی و صرفاً بر اساس تشخیص‌های فردی و سلیقه‌ای، اقدام به انعقاد قراردادهای سنگینی کرده که در نهایت نه تنها هیچ آورده فنی برای تیم نداشته، بلکه یک بار مالی بسیار سنگین را بر دوش باشگاه محبوب استقلال گذاشته است. این پرونده، زنگ خطری جدی برای تمامی ساختارهای مدیریتی فوتبال کشور است که نشان می‌دهد تا زمانی که تصمیمات بر مبنای کارشناسی و در چارچوب منافع باشگاه گرفته نشوند، تکرار چنین فجایع مالی و مدیریتی اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. پیگیری این شکایت توسط استقلال، می‌تواند یک پیام روشن برای همه کسانی باشد که در سطوح مدیریتی، تصمیمات سلیقه‌ای و پرهزینه اتخاذ می‌کنند و نشان می‌دهد که مدیران باید پاسخگوی عملکرد خود باشند. این اقدام حقوقی، گامی در جهت حفظ منافع و حمایت از بیت‌المال باشگاه است که در واقع متعلق به میلیون‌ها هوادار آن است.
سوال پایانی :
به نظر شما، آیا طرح این نوع شکایت‌ها توسط باشگاه‌ها می‌تواند به شفافیت بیشتر و بهبود فرآیندهای مدیریتی در فوتبال ایران کمک کند یا خیر؟
منبع+
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
