آیا می‌توانیم در خواب با هم حرف بزنیم؟

باشگاه خبرنگاران جوان – در دنیای مدرن امروز، فناوری یادگیری ماشین قادر است که تا حدی رؤیاهای ما را تجسم کند؛ اما اگر بخواهیم پا را فراتر بگذاریم و واقعاً رؤیاها و خواب‌هایمان را با دیگران به اشتراک بگذاریم چه می‌شود؟

در حال حاضر، اگرچه می‌توانیم با تفسیر سیگنال‌های مغزی، به‌طور تقریبی صحنه‌های خیالی یا افکار کلی را درک کنیم، اما هنوز راهی برای انتقال مستقیم این اطلاعات به مغز فرد دیگری وجود ندارد. شاید این موضوع تنها برای بعضی از افراد خوشایند باشد؛ چرا که خیلی‌ها با ایده ورود مستقیم داده‌ها به مغزشان در هنگام خواب احساس راحتی نمی‌کنند.

چطور می‌توان در هنگام خواب ارتباط برقرار کرد؟

تنها گزینه فعلی ما استفاده از حواس است. مثلاً کلماتی که وقتی فردی خواب است، در گوش او زمزمه می‌شوند می‌توانند راهی برای انتقال اطلاعات بین دو فردی که در خواب هستند، باشند؛ اما در این بین یک مشکل وجود دارد: چگونه فردی که خواب است می‌تواند صحبت کند یا به چیزی گوش بدهد؟ پاسخ آن سخت‌تر از چیزی است که تصور می‌کنیم.

افرادی که در خواب صحبت می‌کنند (somniloquists)، معمولاً به دلیل استرس دچار این حالت می‌شوند و صداهای مبهم و نامفهومی که تولید می‌کنند، تحت کنترل آگاهانه نیست. از سوی دیگر شنیدن صداها در هنگام خواب هم برای ما کار آسانی نیست؛ چرا که معمولاً باعث برهم خوردن خواب و ایجاد استرس در خوابمان می‌شود.

اما یک نوع خواب استثنا هم وجود دارد: رویای شفاف یا آگاهانه (Lucid Dreaming). در این حالت نادر، فردی که خواب است، متوجه است که خواب می‌بیند و البته همچنان در خواب باقی می‌ماند. با کمی تمرین و استفاده از تکنیک‌های مختلف، هر فردی می‌تواند این وضعیت را تجربه کند. شاید در همین حالت است که دو فردی که در خواب هستند، بتوانند واقعاً با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

حالا شرکتی به نام REMSpace  نه‌تنها ادعا می‌کند که این امر ممکن است، بلکه اعلام کرده که موفق به انجام آن شده است.
در آزمایش انجام شده توسط تیمی از این شرکت، یکی از افرادی که در خواب بود، با استفاده از محرک‌های بیرونی وارد حالت رویای شفاف شد. سپس اعضای تیم تحقیقاتی از طریق هدفون کلمه‌ای را به او منتقل کردند. فردی که در خواب بود، آن کلمه را در هنگام خواب تکرار کرد و پاسخ او روی کامپیوتر ذخیره شد.

هشت دقیقه بعد همان پیام برای فرد دومی که در خواب بود، پخش شد و او در هنگام بیداری توانست کلمه را تأیید کند. البته این کار هنوز استفاده عملی چندانی ندارد، اما به هر حال نوعی ارتباط در خواب محسوب می‌شود.

همگام‌سازی مغزها؛ نوعی دیگر از ارتباط مشترک

از سوی دیگر، نوع دیگری از اشتراک فکری وجود دارد که می‌تواند مفیدتر باشد. پژوهش‌ها حکایت از آن دارد که افرادی که با هم کار می‌کنند، موج‌های مغزی‌شان با یکدیگر همگام می‌شود. این پدیده شبیه حالتی است که نوازندگان هنگام هماهنگی کامل تجربه می‌کنند؛ یا وقتی اعضای یک گروه اجتماعی، احساس پیوند عمیقی با یکدیگر دارند.

این پدیده که به آن همگام‌سازی عصبی بین مغزی (Inter-brain Neural Synchronisation) گفته می‌شود، با استفاده از هایپراسکن‌های دقیق و دستگاه‌های EEG الکتروانسفالوگرافی شناسایی شده است. این امواج شامل امواج تتا (که در زمان آرامش عمیق ارسال می‌شوند)، امواج آلفا (که در زمان آرامش معمولی ارسال می‌شوند) و در نهایت امواج بتا (هنگام فعالیت و هوشیاری) هستند.

وقتی این امواج (به‌ویژه امواج بتا) بین دو یا چند نفر همگام شوند، آن‌ها:

• بهتر با هم همکاری می‌کنند.
• همدلی بیشتری نشان می‌دهند.
• و حتی حساسیت کمتری به درد دارند.

در مجموع، تیم‌هایی که در سطح عصبی هماهنگ‌تری هستند، عملکرد بسیار بهتری خواهند داشت.

خبر خوب این است که برای ایجاد چنین همگام‌سازی‌ای نیازی به هوش مصنوعی یا دستگاه‌های پیچیده مغزی نیست.
برای همگام‌سازی مغزها کافی است تجربیات مشترکی با دیگران داشته باشید؛ تجربیاتی از جمله گوش دادن به موسیقی، رقص یا اجرای گروهی، حل مسائل به‌صورت تیمی و یا حتی صرفاً گفت‌وگو با یکدیگر.

به بیان ساده، ما این نوع اشتراک ذهنی را به‌طور طبیعی و رایگان دریافت می‌کنیم و می‌توانیم تا از فواید آن بهره‌مند شویم.

منبع: خبر آنلاین