دیدار دوستانه تیم ملی ایران برابر تیم ملی روسیه سوای نتیجه آن بهترین آزمون برای آشکار شدن نقاط ضعف و قوت تیم ملی ایران برای امیر قلعه نویی بود.
تیم ملی روسیه را باید قدرترین حریف تیم ملی کشورمان در یکی، دو سال اخیر دانست؛ حریفی که باعث شد تیم ملی محکی جدی بخورد.
سوای نتیجه نهایی، چنین بازی هایی نیاز مبرم تیم ما در راه آماده سازی برای حضور در جام جهانی است، هرچند به دلیل شرایط ناخواسته و خارج از عهده ما، در برنامه ریزی این دیدارها با محدودیت نیز مواجه هستیم، ولی به دلیل نیازمندی و ازسویی عدم تقابل با این چنین رقبایی در یکی، دو سال اخیر، نباید فقط بر نتیجه بازی زوم کرد.
نفع های تیم ملی از دیدار با روسیه
اولین نفع رویارویی با این قبیل حریفان، آشکار شدن نقاط ضعف و قوت و نیازهای تیم ملی است و طبعا نتیجه در بازی تدارکاتی در وهله بعدی اهمیت است.
بیم آن می رود که هجمه ها به خاطر شکست مقابل روسیه، مسئولان فدراسیون و کادر فنی را به سمت رقبای تدارکاتی آسان تر سوق دهد، مضاف بر اینکه شرایط خارج از اراده نیز در این زمینه توجیه گر و همراه است.
حال آنکه هرچه تنه تیم ما به تنه چنین حریفانی (حتی به قیمت باخت) بخورد، داشته و نداشته ما بیشتر عیان می شود و پس از آن در صورت پرداختن به الزامات، از فشار و سختی کار تیم ما در جام جهانی هم کم خواهدشد.
بازی با تیم ملی روسیه و شکست برابر آن، نقاط ضعف و قوت و نیازهای تیم ملی را بیش از گذشته در معرض دید گذاشت.
روسیه نقاط ضعف و قوت شاگردان قلعه نویی را آشکار ساخت
این بازی سوای بازی با رقبای کافایی بود که بتوان با توجیهاتی سر و ته قضیه را به هم آورد و از این منظر خود یک امتیاز است، اکنون ضعف های تیم ملی، نیازها، بایدها و نبایدهای آن عیان تر شد و مسئولان فدراسیون و سرمربی تیم، باید بی توجه به اعتبار، جایگاه و سابقه خود باشند که بر این موارد چشم بپوشند و در جهت رفع آن اقدام لازم را ننمایند.
تیم روسیه گرچه دو سالی هست که از بازی های رسمی بین المللی محروم است ولی نسبت به رقبای تیم ملی در این مدت ها قدرت بیشتری داشت و واقعا یک محک جدی و لازم برای تیم ما بود، پس این بازی را در نتیجه خلاصه نکنید که عواقب سودمندی نخواهد داشت و به مهمترینش در بالا اشاره شد.
بازی با روسیه را از این منظر بنگریم که ضعف های تیم ملی ما را عریان تر از قبل نمود و نیاز ما به اصلاحات، برخی تغییرات و کار بیشتر را بیش از پیش نمودار ساخت.
همین بازی به ما نشان داد که در بعضی از لحظات آن و در برابر برخی شیوه های دفاعی و هجومی حریف، برنامه درستی نداشتیم،میزان توانایی کادر فنی در عدم رفع این موارد در طول بازی آشکار شد و هم چنین عیار اندک برخی بازیکنان برای برخی پست ها بیش از گذشته نمایان شد.
به عقیده نگارنده این ها درس های بزرگی است که ورای نتیجه برای تیم ما حاصل شد و دیگر کسی نمی تواند منکر آن شود، مگر اینکه نخواهد ببیند!
بازی با چنین رقبایی فارغ از نتیجه، نیاز اصلی تیم ملی ماست و نباید به خاطر شکست در چنین بازی هایی، نقدها رنگ هجمه گیرد.
هرچه با تیم های قوی تر بازی کنیم، در راه درست مهیاسازی گام نهادیم.
عبدالله دارابی- اختصاصی خبرگزاری پارس فوتبال
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
