۱۸:۴۷ – ۲۶ مهر ۱۴۰۴
باشگاه خبرنگاران جوان – روستای شفیع‌آباد کرمان که روزگاری با مشکلات زیاد دست‌و‌پنجه نرم می‌کرد، امروز با تلاش زنان کارآفرین و رونق صنایع‌دستی، به‌عنوان میراثی جهانی شناخته شده است.
امروز نام روستای شفیع‌آباد شهداد در فهرست جهانی گردشگری درخشید؛ روستایی که سال‌هاست با خاک طلایی، دیوارهای خشتی و صدای بادهای کویر، داستانی کهن از زندگی در دل لوت را روایت می‌کند.شفیع‌آباد، این روستای کوچک و آرام در حاشیه‌ی کویر لوت، حالا دیگر تنها مقصد عاشقان طبیعت‌گردی و کویر نیست، بلکه به عنوان یکی از میراث‌های ارزشمند جهانی شناخته می‌شود. این ثبت جهانی، پاداشی است برای مردمی که نسل‌به‌نسل، در دل سختی‌های کویر، هنر زیستن را آموخته‌اند.روستا در مسیر کلوت‌های شهداد قرار دارد، جایی که زمین در اثر فرسایش باد و خاک، به اشکال شگفت‌انگیزی درآمده است؛ منظره‌هایی که بیشتر به سیاره‌ای دیگر شبیه‌اند تا زمین. از شفیع‌آباد تا دل کلوت‌ها، مسیر کوتاهی است، اما هر متر آن پر از شگفتی و رنگ است.تحلیل‌گران گردشگری می‌گویند این ثبت جهانی می‌تواند نقطه‌ی عطفی برای توسعه‌ی پایدار منطقه باشد. با افزایش بازدید گردشگران داخلی و خارجی، فرصت‌های شغلی تازه برای مردم محلی فراهم می‌شود؛ از بوم‌گردی‌ها گرفته تا صنایع‌دستی و احیای معماری سنتی.
چند کیلومتر آن‌سوتر از روستا، کلوت‌های شهداد قد برافراشته‌اند؛ تندیس‌های طبیعی از خاک و باد. این سازه‌های عظیم، حاصل میلیون‌ها سال فرسایش‌اند و در نور طلایی غروب، چهره‌ای افسانه‌ای پیدا می‌کنند. هر کلوت، مثل قصری گِلی است در سرزمینی بی‌مرز.کویر اطراف شفیع‌آباد، نه خشک و بی‌جان، بلکه زنده و نفس‌دار است. در روز، سکوت و گرمایش با بادهایی که از شرق می‌وزند در هم می‌آمیزد و شب، سرمایش آغوشی آرام برای خستگی روز می‌شود.تا همین چند سال پیش، روستای شفیع‌آباد روزهای دشواری را می‌گذراند؛ خشکسالی، فقر و مهاجرت چهره‌ی زندگی را در این گوشه از کویر خسته کرده بود. اما در میان این سکوت و ناامیدی، گروهی از زنان شجاع برخاستند تا مسیر روستا را تغییر دهند.آن‌ها با همت و همدلی، تعاونی صنایع‌دستی و تولید سوغات شفیع‌آباد را پایه‌گذاری کردند؛ جایی که هنرشان نه‌تنها به کالایی ارزشمند تبدیل شد، بلکه برای بیش از ۱۵۰ زن فرصت کار و درآمد پایدار به‌وجود آورد.
زنان آفتاب، همان نامی که مردم برایشان برگزیده‌اند، تنها به کار و تولید بسنده نکردند؛ آن‌ها بخشی از درآمد خود را صرف احیای قنات‌های کهن و بازگرداندن پوشش گیاهی به زمین‌های خشک کردند، تلاشی که رگ‌های حیات را دوباره در دل خاک تشنه جاری ساخت.امروز شفیع‌آباد به لطف دستان این زنان، دوباره می‌درخشد؛ جایی که امید، در دل کویر ریشه دوانده است. این زنان، نه فقط کارآفرینان روستا، بلکه نماد پایداری و امید در سخت‌ترین اقلیم جهان‌اند.در میان این دنیای خاکی، نخل‌های شفیع‌آباد مثل نگین‌های سبز می‌درخشند. نخل‌ها سایه‌ی مهربان خانه‌ها هستند؛ در گرمای ظهر، صدای خش‌خش برگ‌هایشان موسیقی زندگی است. کنار آن‌ها، چند درخت انار، پسته و انجیر، جلوه‌ای از سبزی و امید به کویر بخشیده‌اند. قنات‌های قدیمی هنوز با نجواهای آب زلال، ریشه‌های حیات را در دل خاک خشک زنده نگه می‌دارند.خانه‌های شفیع‌آباد ساده‌اند اما زیبا. دیوارهای خشتی با درهای چوبی، پنجره‌های کوچک و سقف‌های گنبدی‌شکل، یادگار روزگاری‌اند که زندگی با طبیعت در هماهنگی بود. کوچه‌های باریک و پیچ‌درپیچ روستا، در سایه‌ی دیوارهای بلند، خنک و آرامند. هر خانه، داستانی دارد؛ از جشن‌های عروسی گرفته تا شب‌های طولانی پای کرسی.
منبع: فارس
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
