انارستانی به نام ایران – رونویس

همشهری‌آنلاین – سیدسروش طباطبایی پور: این میوه سرخ علاوه بر طعم بهشتی‌اش و فوایدش که بسیار گفته‌اند و شنیده‌ایم، در ادبیات ما نیز نقشی بی‌بدیل داشته. انار از گذشته تا امروز به نمادی از عشق، زیبایی و رازهای پنهان انسانی تبدیل شده و به‌شکلی استعاره‌گونه، خبر از خون‌دل‌خوردن‌های انسانی می‌دهد. اما عرفای ما نیز به انار نگاهی ویژه داشته‌اند و آن را نمادی از وحدت در کثرت می‌انگارند؛ دانه‌های بسیار در دل یک پوسته که هر کدام با طرح و شکل و حتی اندازه گوناگون اما در خدمت یک کل و هدفی مشترک؛ هدفی به نام مقدس انار بودن!

فردا، روز انار است، روز دانه‌های یاقوت و انار، بیش از هر چیز مرا یاد جامعه خودمان می‌اندازد، سرزمینی با تنوع قومی، فرهنگ‌های رنگارنگ و حتی زبان‌ها و گویش‌ها و لهجه‌های گوناگون، اما با یک هدف، ایران‌بودن! ایران ما اناری است که در دل خود، دانه‌هایی از کرد و بلوچ و کرد و فارس و عرب و ترکمن و لر و گیلک و مازنی را جای داده، دانه‌هایی که قلبشان چون انار سپید و پاک است و البته مفید؛ و با حفظ ویژگی‌های خود، هر کدام در شکل‌گیری ساختار ایرانی قدرتمند و سربلند، سهیم و شریک‌اند.