به گزارش رونویس، استقلال در چارچوب مرحله یک‌شانزدهم نهایی رقابت‌های جام حذفی به مصاف تیم دسته دومی کشت‌وصنعت پادیاب خلخال رفت و با نتیجه ۲ بر یک در پایان ۱۲۰ دقیقه، حریف ناشناخته‌اش را در ورزشگاه تختی شکست داد تا صعودی دشوار به جمع ۱۶ تیم پایانی داشته باشد. شاگردان عبدالمجید باقری‌نیا با نمایشی قابل ستایش، توجه همگان را جلب کردند و پس از ۳ برد، وداعی افتخارآمیز با این مسابقات داشتند.
پادیاب، تیم هشتم سطح سوم فوتبال ایران
تیم پادیاب خلخال تا پایان هفته پنجم رقابت‌های لیگ دسته ۲، از ۵ بازی به ۲ برد، ۲ باخت و یک تساوی دست یافته و با ۷ امتیاز در رده هشتم قرار گرفته است. آن‌ها پس از پیروزی در هفته نخست، ۲ شکست متوالی را تجربه کردند و اسیر مشکلات مالی شدند اما رفته‌رفته شرایط‌‌شان بهتر شد و هم‌مسیر شدن با استقلال توانست بر روحیه این تیم سطح سومی بیفزاید. ماحصل آن شارژ روحی، پیروزی مقابل استقلال زاهدان و تساوی در جدال بیرون از خانه برابر شهرداری ماهشهر بود.
پادیاب، ذرت‌کاران نبود!
استقلال در سال ۱۳۸۸ و در همین جام حذفی دیداری با تیم نیمه‌حرفه‌ای ذرت‌کاران پارس‌آباد دشت مغان داشت. تیمی از استان اردبیل که برای حضور در دسته سوم تلاش می‌کرد. آن مسابقه با برتری ۱۳ بر صفر شاگردان صمد مرفاوی در ورزشگاه آزادی خاتمه یافت و برخی بر این باور بودند رویارویی با یک نماینده دیگر از استان اردبیل در سال ۱۴۰۴ نیز مجددا با نتیجه‌ای یک طرفه همراه خواهد بود اما در عمل شاهد سناریویی به کل متفاوت بودیم. تیم تحت هدایت عبدالمجید باقری‌نیا تا دقیقه ۸۹ از حریف لیگ برتری و گران خود با یک گل پیش بود و یک پنالتی بحث‌برانگیز باعث شد کار به تساوی کشیده شود و نهایتا بریس آسانی حکم به برتری آبی‌پوشان داد. آن‌ها از دقیقه ۲۳ با اخراج سجاد جعفری، ۱۰نفره هم شدند و بخش قابل توجهی از زمان بازی را با یک بازیکن کم‌تر ادامه دادند.
نارنجی‌پوشان، شگفت‌انگیز بازی کردند
به واقع نمایش شگفت‌انگیز و غیرمنتظره‌ای از یک تیم میانه‌جدولی در لیگ دسته دوم شاهد بودیم. خلخالی‌ها بدون داشتن حتی یک بازیکن که برای فوتبال‌دوستان نام‌آشنا باشد، از همان دقیقه نخست با برنامه وارد میدان شدند و بدون ارائه ضدفوتبال حریف سرشناس خود را به چالش کشاندند. شاگردان باقری‌نیای کهنه‌کار ابتدا رویکردی تهاجمی داشتند و حضور پرتعدادشان در زمین استقلال، حسابی تیم سا پینتو را تحت تاثیر قرار داد. ماحصل همین شروع جسورانه، یک سوپرگل از فریبرز یوسفی بود. هافبک پادیاب با شوتی سرکش آنتونیو آدان را تسلیم کرد و نارنجی‌پوشان را پیش انداخت. در ادامه کار نیز پادیاب دفاعی اصولی و درست را به منصه ظهور گذاشت و نیم‌نگاهی به ضدحملات هم در دستور کار این تیم قرار گرفت. آن‌ها بدون کشتن زمان بازی سعی بر حفظ نتیجه داشتند و تا حد زیادی هم موفق بودند و از جان مایه گذاشتند ولی تلاش‌شان کافی نبود. بارها در لیگ برتر دیده شده که تیم‌ها برای حفظ نتیجه از انواع حربه‌ها برای کشتن زمان مسابقه استفاده می‌کنند اما پادیاب با وجود ۱۰ نفره بودن، چنین کاری انجام نداد.
هنر باقری‌نیا در آماده‌سازی نماینده خلخال
مشخص بود که سرمربی ۶۵ ساله پادیاب، بازیکنانش را به خوبی از نظر ذهنی مهیای این پیکار کرده بود. آن‌ها هیچ ترس و واهمه‌ای برای رویارویی و تنه‌به‌تنه شدن با ستاره‌های استقلال نداشتند و می‌خواستند از فرصت تاریخی‌ای که شاید در دوران بازیگری‌اش دیگر برای‌شان رخ ندهد، بهترین بهره را ببرند. فراموش نکنیم که تیم آن‌ها با احتساب اوقات اضافی حدود ۱۰۰ دقیقه با یک بازیکن کم‌تر ایستادگی کرد و همین مساله، اهمیت کار بزرگی که انجام داد را دوچندان می‌کند.
باید دید نماینده خلخال در پایان مسابقات لیگ دسته دوم چه جایگاهی را به خود اختصاص خواهد داد. فارغ از هر نتیجه‌ای، روز ۳۰ آبان ۱۴۰۴ برای بازیکنان این تیم و همچنین خود باشگاه، روزی تاریخی خواهد بود. روزی که آن‌ها حتما به آن افتخار خواهند کرد.
منبع+
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
