انتقال آب به زاینده‌رود باعث جاری شدن آب در این رودخانه نمی‌شود

باشگاه خبرنگاران جوان؛ محمد امیرحسینی – عباس مقتدایی نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار رونویسدرباره اجرای فاز نخست پروژه انتقال آب از دریای عمان و توقف برداشت آب توسط صنایع گفت: موضوع انتقال آب به اصفهان سال‌هاست که دنبال می‌شود. یکی از شعارهایی که ما دائماً بر آن تأکید کرده بودیم، این بود که صنایع، زلف خود را از رودخانه زاینده‌رود جدا کنند. 

نایب‌رئیس دوم کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس اظهار کرد: آنچه اکنون در حال اتفاق افتادن است، حاصل تلاش‌های چند دهه‌ای است که ما پیگیری می‌کردیم و عزیزان ما در مجموعه دولت نیز با فراز و فرودهای خاص خود، آن را دنبال می‌کردند.

این نماینده مجلس می‌گوید در زمان شهید رئیسی اقدامات خوبی انجام شد و در این دولت، افتتاح در حال رخ دادن است و این یک گام رو به جلو محسوب می‌شود البته لازم است بر این نکته تأکید کنم آبی که اکنون به اصفهان منتقل می‌شود، برای بهره‌برداری در صنایعی است که عمدتاً در سطح ملی فعالیت می‌کنند یعنی اگر آهن و فولاد تولید می‌شود، در سطح ملی مورد استفاده قرار می‌گیرد و اگر برق تولید می‌شود و نیروگاه‌ها و پالایشگاه‌ها فعالیتی انجام می‌دهند، این فعالیت‌ها در سطح ملی است.

نماینده مردم اصفهان در مجلس گفت: آبی که از منطقه خلیج فارس اکنون در اختیار صنایع بزرگ آب‌بَر ملی قرار می‌گیرد، تا اینکه زاینده‌رود بتواند با عدم برداشت‌ها نفس خود را تازه کند به این معنا نیست که آب در رودخانه زاینده‌رود جاری خواهد شد بلکه به این معناست که بخشی از موانع و مشکلات زاینده‌رود کاهش پیدا می‌کند.

مقتدایی اظهار کرد: تا رسیدن به احیای زاینده‌رود نباید متوقف شویم و نباید به این قبیل اقدامات قانع باشیم. با این حال، کارهای خوبی که انجام شده قابل قدردانی است و این اقدامات باید تکمیل شود. اینکه در بالادست بندهایی زده شده تا آب وارد سد زاینده‌رود نشود، یک نقطه منفی است که باید متوقف و این بندها برداشته شود. 

نایب‌رئیس دوم کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس بیان کرد: اینکه آب از رودخانه زاینده‌رود به خارج از حوزه زاینده‌رود منتقل شود، کار بسیار غلطی است. استان‌های دیگر باید از منابع دیگر آب برداشت کنند، نه از رودخانه زاینده‌رودی که نفسش به شماره افتاده و در بخشی از سال هم اصلا نفسی برای حرکت ندارد بنابراین آنچه اکنون اتفاق افتاده، حاصل تلاش، پیگیری و قابل تقدیر است، اما قانع‌کننده نیست.