خنده‌های جنجالی تورام پس از شکست؛ تعصب در فوتبال مدرن وجود ندارد؟

به گزارش رونویس، در شبی که ورزشگاه آلیانز تورین شاهد یکی از دیوانه‌وارترین داربی‌های ایتالیا بود، یوونتوس با نتیجه ۴ بر ۳  بر اینتر غلبه کرد و صدر جدول سری آ را  محکم‌تر در دست گرفت. در میان هیاهوی این نبرد پرگل، صحنه‌ای در پایان بازی توجهات را جلب کرد؛ مارکوس تورام، مهاجم اینتر با لبخندی آشکار در کنار برادرش خفرن تورام، هافبک یوونتوس، مشغول خوش‌وبش بود. این لحظه، موجی از بحث و انتقاد را در میان هواداران و تحلیلگران به راه انداخت. آیا این رفتار نشانه‌ای از حرفه‌ای‌گری بود یا بی‌تفاوتی به وزن شکست در یکی از حساس‌ترین بازی‌های فصل؟

گلزنی بدون خوشحالی

مارکوس تورام در دقیقه ۷۶ با ضربه سر خود اینتر را  پیش انداخت و پس از گلزنی جشن نگرفت؛ حرکتی که به احترام برادرش و شاید به یاد پدرشان، لیلیان تورام، اسطوره یوونتوس، تعبیر شد اما همین بازیکن، پس از سوت پایان با چهره‌ای آرام و خندان کنار خفرن به چشم خورد. صحنه برای هواداران اینتر  غیرمنتظره بود. شبکه‌های اجتماعی پر شد از نظرات تند. برخی مارکوس را به بی‌تفاوتی متهم کردند و اعتقاد داشتند او باید خشم و ناامیدی‌اش را از این باخت نشان می‌داد، نه لبخند و شوخی با رقیب.

تقابل با تعصب به پیراهن

از منظر حرفه‌ای، رفتار مارکوس می‌تواند نشانه‌ای از بلوغ و احترام خانوادگی باشد. داربی ایتالیا با تمام حساسیت‌هایش برای برادران تورام بُعدی شخصی داشت. اولین رویارویی ۲  برادر در سری آ، لحظه‌ای تاریخی به حساب می‌آمد. مارکوس شاید نمی‌خواست این لحظه خانوادگی را با تلخی رقابت خراب کند اما در فرهنگ فوتبالی ایتالیا  این رفتار می‌تواند به عنوان نشانه‌ای از عدم درک وزن داربی تفسیر شود. اینتر، مدافع عنوان قهرمانی، حالا با ۲  باخت در ۳ بازی، تحت فشار شدیدی قرار دارد و هواداران انتظار دارند ستارگان تیم به‌ویژه در چنین لحظاتی، احساسات‌شان را با شفافیت بیش‌تری بروز دهند.

فرهنگ فوتبال مدرن

از سوی دیگر، این صحنه یادآور تغییراتی در فرهنگ مدرن فوتبال است. بازیکنان امروزی، گاهی اوقات رقابت‌های سنتی را با دیدی متفاوت می‌بینند. مارکوس شاید داربی را صرفاً یک بازی می‌بیند؛ نه جنگی که هواداران انتظارش را دارند. این دیدگاه ممکن است برای نسل جدید بازیکنان قابل درک باشد، اما برای هواداران تیفوسی اینتر چنین آرامشی، غیرقابل هضم است.

رفتار مارکوس تورام، هرچند شاید از سر احترام خانوادگی بود، سوالی بزرگ‌تر را مطرح می‌کند؛ آیا در فوتبال مدرن، جایی برای احساسات خام و تعصب سنتی باقی مانده؟  حرفه‌ای‌گری و روابط شخصی بازیکنان، کم‌کم جای آن هیجان قدیمی را می‌گیرد؟ پاسخ به این سوال، شاید در بازی‌های بعدی اینتر و واکنش مارکوس به فشارهای هواداران مشخص شود.

منبع+

مطالب پیشنهادی از سراسر وب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کد امنیتی *

advanced-floating-content-close-btn