
رونویس – گروه سیاسی: سید عباس عراقچی در جریان سخنرانی خود در این نشست و همچنین در گفتوگو با خبرنگاران در حاشیه اجلاس، به طرح نکات مهمی درباره موضوعهای مختلف، از جمله مذاکرات هستهای و راهبردهای تهران در توسعه همکاریهای منطقهای و بینالمللی پرداخت که مهمترین محورهای آن را در ادامه میخوانید:
۱
مذاکره با آمریکا
- کشورهای زیادی بهدنبال میانجیگری میان ایران و آمریکا هستند.
 - کشورهای مختلف منطقه انگیزه دارند برای حل بهتر این مشکل کمک کنند.
 - آنچه برای ما در آغاز مذاکرات اهمیت دارد، بحث «میانجی» یا «واسطه» نیست، بلکه اراده طرف مقابل است.
 - طرف مقابل باید بپذیرد براساس منافع متقابل و بدون تهدید بتوان به توافقی رسید که منافع هر دوطرف را دربر گیرد.
 
۲
سفر به نیویورک
- رئیسجمهور در مجمع عمومی سازمان ملل شرکت میکند.
 - برخی مسائل فنی، لجستیکی و مربوط به ویزا وجود دارد که امیدواریم در روزهای آینده حل شود.
 - مجمع عمومی سازمان ملل فرصت ارزشمندی برای ملاقاتهای دوجانبه است.
 - مجمع عمومی «تریبون بینالمللی» برای رساندن صدای مردم ایران به جامعه جهانی، دفاع از ملت ایران و تبیین مواضع جمهوریاسلامی درباره منطقه و نظام بینالملل است.
 
۳
دیدگاه منطقهای ایران
- براین باوریم که مسائل منطقه، مانند سایر مناطق پیرامونی، باید با حضور و مشارکت کشورهای منطقه حلوفصل شود.
 - کشورهای خارجی خارج از منطقه، بهویژه آمریکا، نشان دادهاند کمکی به صلح پایدار دراین منطقه نمیکنند.
 - نمونه چنین موضوعی را در خلیجفارس و بهطورکلی در خاورمیانه میتوان مشاهده کرد.
 - توصیه ما، برگزاری سازوکارهای منطقهای است و ایران نیز در همین جهت حرکت خواهد کرد.
 
۴
نشست دوحه
- رژیمصهیونیستی تهدید اصلی منطقه است و تجاوزگریهای آن پایانی ندارد.
 - برگزاری نشست دوحه در بالاترین سطح، نشاندهنده اهمیتی بود که کشورهای اسلامی و عربی برای شرایط جدید منطقهای و تهدید اصلی، یعنی رژیمصهیونیستی، قائل شدند.
 - آنچه ایران سالها پیش هشدار داده بود، اکنون به یک حقیقت مسلم برای همه کشورهای منطقه تبدیل شدهاست.
 - امروز گفتوگوهای دوجانبه درمیان کشورهای منطقه تنها بر یک محور متمرکز است: «چگونه باید با تهدید رژیمصهیونیستی مقابله کرد».
 - خوشحالیم چنین اجماع و فهم مشترکی در سطح منطقهای نسبت به تهدید اصلی شکل گرفته است.
 
۵
تهدید یکجانبهگرایی
- امروز جهان بیش از هر زمان دیگر با یکجانبهگرایی افسارگسیخته روبهروست.
 - اهمیت تقویت سازوکارهای چندجانبه و نیز ایجاد ائتلافها و سازمانهای همکاری چندجانبه دوچندان شدهاست.
 - همافزایی کشورهای درحال توسعه در قالبهای چندجانبه یک «انتخاب» نیست، «ضرورت» است.
 - ایران از قربانیان یکجانبهگرایی ظالمانه آمریکا و نیز ماجراجوییهای خطرناک رژیمصهیونیستی بودهاست.
 
۶
سازمان اکو
- «اکو» میتواند به الگوی موفقی از همکاریهای چندجانبه اقتصادی بین کشورهای همجوار تبدیل شود.
 - در سالهای اخیر شاهد اقبال روزافزون به سازمان اکو بودهایم.
 - در فرایند تدوین چشم انداز ۱۰ سال آتی اکو و تدوین اهداف راهبردی و راههای دستیابی به آنها هستیم.
 - «اکو» میتواند و باید نقشی پیشرو و مؤثر در شکلدهی به معماری جدید اقتصادی در منطقه ایفا کند.
 
| 
 مطالب پیشنهادی از سراسر وب  | 

                      
                      
        
                      
                      
                      