۷ گل، یک سقوط تاریخی و شکسته‌شدن غرور یک تیم پرادعا؛ استقلال در آسیا چه شد که به چنین فاجعه‌ای رسید؟ پشت پرده‌ی این رسوایی چیست؛ تاکتیک اشتباه ساپینتو، خریدهای میلیاردی ناکام یا مدیریتی که فقط شعار داد؟
استقلالی که ماه‌ها با ادعای قهرمانی، خریدهای پرهزینه و شوآف‌های مدیریتی خودش را تیمی مدعی معرفی می‌کرد، به بدترین و شرم‌آورترین شکل ممکن در آسیا تحقیر شد. آبی‌پوشان تهرانی که حتی در لیگ داخلی هم شروعی ضعیف داشتند، در اولین بازی لیگ سطح دوم آسیا به الوصل امارات ۷ گل تقدیم کردند و یکی از تاریک‌ترین شب‌های تاریخ این باشگاه را رقم زدند. این شکست سنگین، رسماً نشان داد تمام آن هزینه‌ها، وعده‌ها و شعارها توخالی بوده است. خط دفاع استقلال فاجعه‌بار و آشفته بود؛ پر از اشتباهات بچه‌گانه و بی‌نظمی محض. دروازه‌بان اسپانیایی تیم نیز یکی از ضعیف‌ترین شب‌های فوتبالی‌اش را سپری کرد و با واکنش‌های عجیب و اشتباهات فاحش به این تحقیر کمک کرد. تیمی که قرار بود نماینده شایسته فوتبال ایران باشد، به کابوس تبدیل شد و جلوی چشم میلیون‌ها هوادار فرو ریخت.
ریکاردو ساپینتو که بالاخره برای اولین‌بار در این فصل اجازه داشت روی نیمکت بنشیند و هدایت فنی تیمش را انجام دهد، حتی نتوانست کوچک‌ترین تغییری در وضعیت فاجعه‌بار تیم ایجاد کند. او همان کسی بود که در لیگ برتر به دلیل محرومیت انضباطی کنار زمین نبود و حالا که برگشته بود، استقلالش از همیشه بی‌برنامه‌تر، سردرگم‌تر و بی‌روحیه‌تر بازی کرد. تاکتیک در استقلال عملاً مرده بود و این ضعف فنی مستقیماً به ساپینتو برمی‌گردد.
استقلال در این دیدار هیچ نشانی از استقلال واقعی نداشت؛ یک تیم شبح‌وار، بی‌هویت و متلاشی که سایه‌ای از گذشته خودش را در میدان به نمایش گذاشت. این اولین بار نیست که آبی‌پوشان چنین خفتی را در آسیا تجربه می‌کنند. در بهار ۱۳۹۶ برابر العین امارات ۶ بر یک شکست خورده بودند و حالا با اختلافی بدتر، آن کابوس تکرار شد.
بیش از هشت سال گذشت اما استقلال نه تنها از اشتباهات گذشته درس نگرفت بلکه این‌بار به شکل تحقیرآمیزتری سقوط کرد. شاگردان ساپینتو شش بار دروازه خود را باز شده دیدند و تنها یک بار توانستند پاسخ دهند. هیچ برنامه مشخصی برای مهار حملات سریع و هماهنگ الوصل وجود نداشت و بازیکنان در تمام طول مسابقه سردرگم و بی‌هدف بودند. این شکست ۷–۱ نه فقط یک نتیجه ورزشی، بلکه یک فاجعه حیثیتی و لکه ننگ تاریخی برای باشگاهی است که زمانی در آسیا اعتبار داشت. استقلالی که قرار بود نماد حرفه‌ای‌گری باشد، حالا به نماد بی‌برنامگی، آشفتگی تاکتیکی و مدیریت ناکارآمد تبدیل شده است. هواداران حق دارند خشمگین باشند و بپرسند با این همه هزینه و خرید چرا تیمشان باید به چنین سقوطی دچار شود.
منبع:+
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
