کتابی است که تاریخ صدساله مدیریت بحران در ایران روایت می کند؛ روایتی پرتلاطم از مواجهه ملتی با اتفاقات گوناگون، از زلزله‌ها و سیل‌ها. این تاریخ نشان می‌دهد که مدیریت بحران در ایران، فراتر از دستورالعمل‌های اداری، بر مبنای خرد جمعی، ایثار و تاب‌آوری اجتماعی مردم شکل گرفته است. نقطه عطف این تحول، انقلاب اسلامی بود که الگوی حکمرانی را بر پایه مشارکت مردمی تغییر داد.
این اثر فراتر از گزارش وقایع می‌باشد و بر چگونگی شکل‌گیری الگوی موفق «حکمرانی مردمی» در ایران تمرکز کرده است. نویسنده نشان می‌دهد که چگونه پس از انقلاب اسلامی، رویکرد مدیریتی از ساختار متمرکز و دولتی به سمت مدل «مشارکت مردم‌محور» تکامل یافته است. این مشارکت فعال مردم، که ریشه در اعتماد متقابل و احساس مالکیت ملت بر سرنوشت کشور دارد، به مهم‌ترین اصل مقابله با بحران‌ها تبدیل شده است.
این کتاب توسط انتشارات دانشگاه جامع امام حسین علیه السلام و با مشارکت سازمان مدیریت بحران کشور چاپ شده است که توسط حسین ظفری عضو هیات علمی این دانشگاه و معاون پیشگیری و کاهش خطرپذیری سازمان مدیریت بحران کشور نگاشته شده است.
شایان ذکر است که این کتاب در روز ۲۰ مهرماه ۱۴۰۴ و همزمان با روز جهانی کاهش اثرات سوانح و بلایای طبیعی در اولین گردهمایی مدیران کل مدیریت بحران کشور، به دست اسکندر مومنی وزیر محترم کشور و همچنین حسین ساجدی نیا رئیس سازمان مدیریت بحران کشور رونمایی شد.
تیترکوتاه مدیا
سرمایه‌گذاری برای تولید؛ کدام سرمایه، کدام تولید؟
وبگردی
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
