۱۲:۵۹ – ۰۲ آبان ۱۴۰۴
رونویسـ دزدیده شدن آثاری مانند مونالیزا و زره‌های تاریخی موزه لوور ثابت می‌کنند که حتی گران‌ترین آثار زیر مدرن‌ترین امنیت هم در امان نیستند.
موزه‌های فرانسه، با وجود شهرت جهانی در به‌کارگیری فناوری‌های پیشرفته امنیتی، در سال‌های اخیر صحنه سرقت‌های حیرت‌انگیز بوده‌اند. نفوذ به مراکز فرهنگی پاریس نشان داده که پشت چهره هوشمند و مدرن این نظام حفاظتی، شکاف‌هایی جدی در امنیت وجود دارد؛ شکاف‌هایی که اعتبار فرانسه به‌عنوان نگهبان میراث هنری را زیر سؤال برده است.نمونه‌های زیادی برای این موضوع وجود دارد؛ از جمله موزه لوور، بزرگ‌ترین موزه جهان، که با تمام تدابیر امنیتی، دزدان توانستند در عرض تنها ۷ دقیقه، اشیای گران‌بهای آن را از آنجا خارج کنند.
در میان گنجینه‌های گران‌بهای موزه لوور پاریس، نقاشی‌های مشهور، مجسمه‌ها و آثار باستانی از فرهنگ‌های مختلف به نمایش درآمده‌اند. از جمله آثار مشهور موزه لوور، می‌توان به نقاشی لبخند ژوکاندای اثر لئوناردو داوینچی، مجسمه ونیوس و بسیاری دیگر اشاره کرد که در فرهنگ جهانی به نمادهایی جاودانه تبدیل شده‌اند.اما در تاریخ پرفراز و نشیب این موزه، چندین مورد سرقت از آثار هنری آن، به ویژه در سال‌های اخیر، باعث به‌وجود آمدن واکنش‌های گسترده‌ای شده است. مهم‌ترین این سرقت‌ها نه تنها اعتبار موزه را به چالش کشیده، بلکه موجب شده که بسیاری از کارشناسان و منتقدان به مدیریت میراث فرهنگی و امنیت موزه‌ها در سطح جهانی انتقاد کنند. آخرین حادثه سرقت، در اکتبر ۲۰۲۵، زمانی رخ داد که جواهرات سلطنتی فرانسه از گالری «آپولون» به ارزش حدود ۸۸ میلیون یورو دزدیده شدند. این سرقت نه تنها موجب حیرت و نگرانی در سطح بین‌المللی شد، بلکه برخی از مسوولان، از جمله جوردن باردلا، رهبر حزب تجمع ملی، این اتفاق را «تحقیر ملی» دانست.با این حال، سرقت‌های بزرگ از موزه لوور، که بیشتر مربوط به آثار هنری ارزشمند و تاریخی بوده‌اند، به‌طور مداوم رخ داده است. در ادامه، برخی از مهم‌ترین این سرقت‌ها را بررسی خواهیم کرد.
سرقت مونالیزا
شاید شناخته‌شده‌ترین سرقت در تاریخ موزه لوور، سرقت نقاشی لبخند ژوکاندا اثر لئوناردو داوینچی باشد. در ۲۱ اوت ۱۹۱۱، وینسنزو پروشا، کارمند ایتالیایی موزه، این نقاشی را از دیوار گالری دزدید و آن را به خانه‌اش برد. این سرقت که در ابتدا باعث حیرت و سردرگمی پلیس و رسانه‌ها شد، چند سال طول کشید تا کشف شود. اما پس از دو سال، پلیس موفق شد نقاشی را در ایتالیا پیدا کرده و آن را به موزه بازگرداند.
سرقت شمشیر تاجگذاری شارل دهم
در سال ۱۹۷۶، شمشیر تاجگذاری شاه شارل دهم فرانسه از موزه لوور دزدیده شد. این شمشیر با ارزش تاریخی بالایی که از دوران رمانتیک فرانسه به جا مانده بود، توسط یک گروه دزد حرفه‌ای به سرقت رفت. این سرقت سبب شد تا مسئولان موزه به بازنگری جدی در سیستم‌های امنیتی خود بپردازند.
سرقت نقاشی Le Chemin de Sèvres
در سال ۱۹۹۸، نقاشی Le Chemin de Sèvres از مجموعه آثار موزه لوور دزدیده شد. این اثر هنوز پیدا نشده است و به عنوان یکی از سرقت‌های مرموز و غیرقابل توضیح موزه باقی مانده است. به گفته کارشناسان، این نقاشی احتمالاً توسط یک گروه سازمان‌یافته از دزدان حرفه‌ای به سرقت رفته که هنوز سرنخی از آن پیدا نشده است. همچنین برخی نشریه‌های فرانسوی نوشته بودند که عدم امنیت کافی در فرانسه باعث ایجاد چنین وضعیتی شده است.
سرقت زره ایتالیایی
در سال ۱۹۸۳، زره‌ای تاریخی از دوران ایتالیا از موزه لوور دزدیده شد. این زره که به‌عنوان یکی از آثار مهم دوره‌های قرون وسطی شناخته می‌شود، پس از سرقت مدت‌ها در بازار سیاه هنر به فروش رفت.
در طول دهه ۱۹۸۰، موزه لوور با چندین سرقت کوچک اما مهم روبه‌رو شد که شامل تابلوها و اشیای تاریخی با ارزش می‌شد. یکی از معروف‌ترین موارد این دوره، سرقت تابلو «کودک با قاشق» بود؛ نقاشی کوچکی از قرن هجدهم که توسط سارقان حرفه‌ای به سرقت رفت. این اثر پس از مدتی در خارج از فرانسه پیدا شد و به موزه بازگردانده شد.در این دوران، بیشتر سرقت‌ها از آثار کوچک و نقاشی‌هایی انجام می‌شد که به‌راحتی قابل حمل بودند. معمولاً سارقان از آشنایی با سیستم امنیتی موزه بهره می‌بردند و سرقت‌ها در زمان‌هایی رخ می‌داد که تدابیر امنیتی کمتر جدی گرفته می‌شد. این دوره، اهمیت ارتقای امنیت و نظارت دقیق بر آثار موزه‌ای را به شدت آشکار ساخت.این سرقت‌ها تنها نمونه‌هایی از حوادثی هستند که اعتبار موزه لوور را به‌چالش کشیده‌اند و پرسش‌هایی درباره میزان امنیت و حفاظت از گنجینه‌های هنری برجای گذاشته‌اند. همچنین، این حادثه‌ها موجب شد تا نهادهای فرهنگی و میراثی در سراسر جهان نسبت به تقویت سیستم‌های امنیتی و حفاظت از آثار هنری خود تجدید نظر کنند.
در نهایت، این دزدی‌ها نه تنها به‌عنوان لکه‌ای در تاریخ موزه لوور باقی مانده‌اند، بلکه باعث شده‌اند که توجه جهانیان به مسائل امنیتی و حفاظت از میراث فرهنگی بیشتر از پیش جلب شود. موزه‌ها و مراکز هنری دیگر در سراسر جهان باید از این اتفاقات درس بگیرند و گام‌های جدی‌تری برای حفظ آثار هنری بی‌قیمت خود بردارند.
منبع: فارس
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
