رفاقت به جای تنبیه | گفتگو با معلمی که صبح ها در ورودی مدرسه به استقبال دانش آموزان می رود
فهیمه طباطبایی: این ویدئوی ساده میلیون‌ها بار در فضای مجازی به خصوص اینستاگرام و شبکه ایکس دیده شده و اغلب نوشته‌اند که ای کاش همه معاونان مدرسه همینقدر اهل تعامل باشند و با بچه‌ها رفاقت کنند. این ویدئوی یک دقیقه‌ای واکنش‌های مثبتی در بین افکار عمومی داشت.
آقای معاون مدرسه کیست؟
ویدئو مربوط به مجید علیزاده، معاون مدرسه دولتی متوسطه دوره اول امام رضا (ع) در منطقه ۵ تهران است. صبح روز گذشته در حالی که نیم ساعت به زنگ تفریح اول مدرسه مانده بود، گفتگوی کوتاهی با او داشتیم تا ببینیم ماجرای حضور او در ورودی مدرسه چیست؟
« این فیلم برای من دردسر شد؛ واقعا کار خاصی نیست، ۷ سال است که ورودی مدرسه می‌ایستم و با بچه‌ها که می‌آیند، خوش و بش می‌کنم.» آقای علیزاده ۳۶ سال است که دبیر است و بیشتر از همه دبیر ادبیات. بازنشسته شده اما از سوی آموزش و پرورش دعوت دوباره به کار شده و حالا هم معاون آموزشی است و هم معلم ادبیات. اما چرا هر روز صبح به استقبال و هر عصر به بدرقه دانش‌آموزان در حیاط مدرسه می‌رود؟ « اطراف مدرسه باغ و فضای سبز زیاد است، چند سال پیش مدیر مدرسه من را صدا کرد و گفت که به واسطه حضور معتادان و خلافکاران اطراف مدرسه باید حین ورود و خروج حواسمان به بچه‌ها باشد و شما بروید و در ورودی مدرسه بایستید تا بچه‌ها در پارک و باغ‌های اطراف معطل نشوند. واقعیت این بود که مواردی از تعرض و آزار و اذیت بچه‌ها و تعارف کردن سیگار به دانش‌آموزان‌مان داشتیم که با حضور در کوچه مدرسه به صفر رسید.»
معتاد دانش‌آموز را مجبور به خرید سیگار کرد
علیزاده از معتاد متجاهری گفت که دانش‌آموز را مجبور به خریدن سیگار کرده بود. « روزی، یکی از دانش‌آموزان دیر به مدرسه رسید، گفتم چرا دیر آمدی؟ گفت فلان معتاد در پارک مجبورم کرد بروم سیگار برایش بخرم. جمع این اتفاقات باعث شد که خودمان امنیت اطراف مدرسه را هم تامین کنیم تا خدای نکرده بچه‌ها به کار خلاف کشیده نشوند یا تعرضی به آنها صورت نگیرد.»
اما این تصمیم مدیر مدرسه و آقای علیزاده، اتفاقات دیگری را هم رقم می‌زند. « من حضورم در کوچه مدرسه را چند منظوره کردم، هدف اولیه مراقبت و نگهداری از دانش‌آموزان بود اما فرصت و بهانه‌ای شد که با آنها طرح رفاقت و دوستی هم بریزم، به این معنا که با هر دانش‌آموزی که رد می‌شود، سلام و احوال پرسی می‌کنم و دست می‌دهم. حتی اگر رد شود، می‌روم به او دست می‌دهم و می‌گویم حالا برو. همین رفاقت باعث شده خیلی‌ها صبح‌شان را با حال خوب شروع کنند.»
رمز ایجاد علاقه به مدرسه
«رفاقت، رفاقت و صبر ؛ تنها راه ایجاد ارتباط با دانش‌آموزان به خصوص در سن نوجوانی و برای اینکه حرف‌ها به دلشان بنشیند، همین رفاقت و صبر است. با نوجوان رفاقت نکنیم، باختیم و رفاقت کنیم این می‌شود که مادر دانش‌آموز می‌آید و اجازه می‌گیرد که فرزندش را چهارشنبه دو ساعت زودتر ببرد که بروند مسافرت اما دانش‌آموز می‌گوید نه! کلاس ادبیات آقای علیزاده را از دست می‌دهم. من تمام تلاشم این است که بچه‌ها را درک کنم و تشویق کنم که رو به جلو بروند. دانش‌آموزی که درس نمی‌خواند را تنبیه نمی‌کنم، فقط با رفاقت به سمت جلو هلش می‌دهم.»
انواع سیگار بچه‌ها را تهدید می‌کند
مجید علیزاده، به واسطه بیش از سه دهه کار کردن مستقیم با دانش‌آموزان، کوهی از تجربه است. او معلم دانش‌آموزان در چهار دهه متفاوت بوده و به همین واسطه معضلات ریز و درشتی که آنها را تهدید کرده و می‌کند را با چشم خود دیده است. « همیشه خطراتی بود که دانش‌آموز را تهدید می‌کرد اما اعتیاد به سیگار و مخدرها این نسل را بیش از گذشته تهدید می‌کند. ما انواع سیگار معمولی، وایب و الکترونیک دست بچه‌ها می‌بینیم که تلاش می‌کنیم با آموزش‌های فرهنگی و پیشگیرانه، دانش‌آموز و والدین آنها را آگاه کنیم اما پدر و مادر هم باید در خانه بیشتر روی این موضوع تمرکز کنند و هم خودشان آموزش ببینند و هم مراقب بچه‌ها باشند.»
زنگ تفریح تمام شده، آقای علیزاده باید برود سر کلاس ادبیات. می خندد و می‌گوید یک فیلم چطور ما را معروف کرد. ای کاش بدانید ما در مدرسه تمام تلاشمان را برای حال خوب بچه‌ها داریم چون اینها باید آینده کشور را بسازند.
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
