یک پژوهش جدید کشورهایی را معرفی کرده که مردم آن بیشترین ارتباط احساسی و ذهنی را با طبیعت دارند. دانشمندان دانشگاه دِربی داده‌های مربوط به حدود ۵۷ هزار نفر از ۶۱ کشور را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که مردم نپال بیش از هر کشور دیگری با طبیعت در ارتباط هستند.
به گفته پروفسور مایلز ریچاردسون، نویسنده اصلی این مطالعه، نتایج این تحقیق «داستان روشنی را بازگو می‌کند». او در وبلاگ خود با عنوان Finding Nature می‌نویسد:
کشورهایی مانند نپال، ایران و آفریقای جنوبی در صدر فهرست ارتباط با طبیعت قرار دارند، در حالی که بسیاری از کشورهای ثروتمند از جمله آلمان، کانادا، ژاپن و بریتانیا در پایین جدول دیده می‌شوند.
محققان در مطالعه‌ای که در مجله Ambio منتشر شده، توضیح می‌دهند:
سطوح بالاتر ارتباط با طبیعت با بهبود رفاه انسان، رفتارهای دوستدار محیط‌زیست و نگرش‌های مثبت نسبت به طبیعت همراه است.
تاکنون، بیشتر مطالعات روی ارتباط با طبیعت در سطح فردی تمرکز داشتند و درباره تفاوت این ارتباط بین کشورها اطلاعات کمی موجود بود. برای بررسی این موضوع، پژوهشگران داده‌های ۵۶,۹۶۸ نفر از ۶۱ کشور را تحلیل کردند؛ به گفته پروفسور ریچاردسون:
بسیاری از کشورها در این زمینه ضعیف عمل می‌کنند.
نپال در صدر فهرست کشورهایی با بیشترین ارتباط با طبیعت قرار دارد و پس از آن ایران، آفریقای جنوبی، بنگلادش و نیجریه قرار گرفته‌اند. در انتهای جدول، اسپانیا کمترین میزان ارتباط با طبیعت را دارد و پس از آن ژاپن، اسرائیل، آلمان، کانادا، هلند و بریتانیا قرار دارند.
برای درک دلیل این تفاوت میان کشورها، پژوهشگران مجموعه گسترده‌ای از عوامل از جمله شهرنشینی، تنوع زیستی، معنویت و نگرش مردم به علم را بررسی کردند. نتایج تحلیل آن‌ها نشان می‌دهد که شهرنشینی و سهولت در انجام کارها (منظور کسب‌وکار) اصلی‌ترین عوامل منفی در کاهش ارتباط انسان با طبیعت هستند. پروفسور ریچاردسون در وبلاگ خود می‌نویسد:
این عوامل نشان‌دهنده جهت‌گیری جوامع به‌سمت کارایی، رشد و توسعه زیرساخت‌ها هستند؛ جهت‌گیری خاصی که اغلب به بهای از دست رفتن تماس مستقیم با طبیعت و کاهش تنوع زیستی تمام می‌شود.
در مقابل، معنویت و باور به اینکه جامعه بیش از حد به علم تکیه دارد و از ایمان فاصله گرفته است، اصلی‌ترین عوامل تاثیرگذار در افزایش ارتباط با طبیعت شناخته شدند. به گفته ریچاردسون:
این ارزش‌ها نشان می‌دهند که ارتباط با طبیعت در جایی شکوفا می‌شود که مردم در جست‌وجوی معناهای عمیق‌تر باشند و نوعی حس احترام، درک و پیوند عاطفی با دنیای طبیعی را در خود حفظ کنند.
این در حالی است که در برخی از کشورها، ارزش‌های فرهنگی بیشتر بر علم و عقلانیت تأکید دارند تا معنویت و جست‌وجوی معنا؛ از طرفی، شهرنشینی بالا باعث شده بسیاری از مردم دسترسی محدودی به فضاهای طبیعی داشته باشند و تمرکز بر سهولت انجام کسب‌وکار کشور را به سمت کارایی اقتصادی سوق داده، نه تعادل اکولوژیکی.
از جمله کشورهایی که مردم‌شان بیشترین ارتباط را با طبیعت دارند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
- نپال
- ایران
- آفریقای جنوبی
- بنگلادش
- نیجریه
- شیلی
- کرواسی
- غنا
- بلغارستان
- تونس
- برزیل
- آرژانتین
- لتونی
- صربستان
- فیلیپین
- کلمبیا
- فرانسه
- مالزی
- مالتا
- ترکیه
- مصر
- اسلوونی
- استونی
- اکوادور
- یونان
- لیتوانی
- بحرین
- هند
- اسلواکی
- اندونزی
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
