در گفت وگو با آنا
ملی پوش روئینگ بانوان گفت: فدراسیون از مربیان خواسته بود که در تمرینات تغییری ایجاد نکنند، اما تمرینات ما کاملاً تغییر کرد و من دیگر نتوانستم رکوردهایم را تکرار کنم.
زینب نوروزی در گفت وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا، در خصوص شرایط اردوهای تیم های ملی روئینگ گفت: اردوهای ما در شهری دیگر برگزار میشد، به این دلیل که رشته روئینگ پیست استاندارد ندارد. معمولاً در تهران، در مجموعه آزادی تمرین میکردیم. همیشه بعد از هر مسابقه ناراحت بودیم که چرا در کشورمان ایران هنوز یک پیست استاندارد ندارد. اکنون اردوهای ما، متأسفانه یا خوشبختانه، در ارومیه برگزار میشود. یک سال بود به دلیل مشکلات شخصی در اردوها حضور نداشتم. اکنون که به این موضوع فکر میکنم، میبینم شاید کار درستی کردم.
محل اردو با داخل شهر فاصله دارد و اگر اتفاقی برای یکی از ورزشکاران رخ دهد، تا رسیدن کمک زمان زیادی طول میکشد
وی افزود: اردوهای ارومیه مسیر بسیار طولانی دارد. ما هر ماه دو بار باید رفتوبرگشت از تهران به ارومیه برویم. مسیری که دوازدهساعته است. از خود ارومیه تا محل پیست، یعنی جایی که اقامت داریم، حدود چهلوپنج دقیقه راه است و پیست بیرون از شهر قرار دارد. این مسیر در ماه دو بار رفتوبرگشت میشود که هم از نظر هزینه و هم از نظر خستگی، فشار زیادی دارد. هزینهها هم بالا رفته است، مخصوصاً اگر بخواهیم با پرواز رفتوآمد کنیم، بسیار سنگین میشود. این موضوع برای همه سخت است و تمام ورزشکاران نسبت به آن معترض هستند. محل اردو هم با داخل شهر فاصله دارد و اگر اتفاقی برای یکی از ورزشکاران رخ دهد، تا رسیدن کمک زمان زیادی طول میکشد. اگر ورزشکاری ماشین داشته باشد شاید مشکلی نداشته باشد، اما در غیر این صورت شرایط سختی است.
تا چند روز آینده با مقام عالی وزارت دیداری داریم
نوروزی ادامه داد: تا چند روز آینده با مقام عالی وزارت دیداری داریم. فکر میکنم تنها کسی که میتواند در این مسیر به ما کمک کند، اوست چراکه خود او این رشته را به ایران آورد. زمانی که او رئیس فدراسیون بود، ورزشکار نبودم، ولی از بچههای قدیمی زیاد شنیدهام که در آن دوران، شرایط اردو، تمرینات و مربیان بسیار مطلوب و ایدهآل بود. قطعاً وزیر ورزش هم از اتفاقاتی که برای ما افتاده ناراحت است و حتماً کمکمان میکند.

فدراسیون از مربیان خواسته بود که در تمرینات تغییری ایجاد نکنند، اما تمرینات ما کاملاً تغییر کرد
وی افزود: به دنبال آماده سازی تیم مان برای بازیهای آسیایی بودیم. تنها مدالی که در رزومه ورزشکاران ما کم است، مدال طلای بازیهای آسیایی است. ما مدالهای نقره و برنز زیاد داریم. مربیان قبلی ما یعنی افشین فرزام، مهناز مرادخانی و عباسی بودند. حالا مربی جدیدی آوردند که من هیچ شناختی از او ندارم. او فقط برنامه میداد و در مدتی که در ایران بودند، حدود ده روز بیشتر در اردوهای آقایان حضور نداشت. نه از تمرینات ما بازخوردی داشت، نه من او را دیده بودم. فقط با یک خانم به نام آناستازیا که با ما تمرین میکرد، گفتند که او اجرای برنامههای مربی آقا را بر عهده دارد. اما متأسفانه این اتفاق نیفتاد. پیش از قهرمانی آسیا در ویتنام، فدراسیون از مربیان خواسته بود که در تمرینات تغییری ایجاد نکنند، اما تمرینات ما کاملاً تغییر کرد. من خودم یک سال در تهران تمرین میکردم، چون به خاطر شرایط شخصی، امکان اردو نشینی نداشتم.
با وجود درد و سختی های زیاد، خود را به باقی بچه ها رساندم
او ادامه داد: با اینکه دستم را جراحی کرده بودم، تمریناتم را بهسختی ادامه دادم. روزی سه جلسه تمرین میکردم، حتی در هوای بارانی و سرد، تنهایی به آب میرفتم. چون میخواستم عقبماندنم از باقی بچه ها را جبران کنم. با همین شرایط خودم را به سطح بچهها رساندم. وقتی تست رسمی فدراسیون برگزار شد، با وجود اینکه سه ماه تمرین پارویی نکرده بودم و پزشک منع کرده بود، در تست شرکت کردم و با اختلاف اول شدم. این لطف خدا بود و همیشه گفتهام در این ورزش فقط خدا حامی من است. بعد از آن تمریناتم را در تهران ادامه دادم تا قبل از اعزام به ویتنام. دوباره فدراسیون تست گذاشت، شرکت کردم و باز هم تایم خیلی خوبی زدم و نفر اول شدم. در حالی که سبکم سبکوزن است، حتی با سنگینوزنها هم رقابت کردم و اول شدم.
بعد از حضور مربی روس دیگر نتوانستم رکوردهایم را تکرار کنم
وی افزود: وقتی آناستازیا آمد و تمرینات زیر نظر او ادامه یافت، یک ماه بعد شرایط عوض شد. نمیدانم چه اتفاقی افتاد که من دیگر نتوانستم آن تایم را تکرار کنم. با اینکه قبلاً دوبار پشتسرهم همان تایم را زده بودم. به خاطر تغییر برنامهها رکورد من خراب شد. تا حدی که مدال طلایم را از دست دادم. سال گذشته طلا گرفتم اما امسال نقره. میدانیم شرایط آبوهوایی روی نتایج اثر دارد، اما نمیتوانیم خودمان را گول بزنیم. این وضعیت نشان میدهد که ورزش ما درحال عقب گرد است. به نظرم این مسابقات قهرمانی آسیا یک تلنگر بود. با اینکه از تغییر رنگ مدالم ناراحت شدم، اما خوشحالم که شاید باعث شود فدراسیون متوجه مشکلات شود.
تیمها برای بازیهای آسیایی سخت تمرین میکنند، اما ما هنوز درگیر مسائل ابتدایی هستیم
نوروزی ادامه داد: ما با مربی خارجی مخالف نیستیم، اما باید مربی مؤثر و با دانش بیاورند. مربی که آمده رزومه مربیگری ندارد، فقط سابقه ورزشی دارد. ما میخواهیم مربیای باشد که به پیشرفتمان کمک کند، نه اینکه باعث پسرفت شود. روزها بهسرعت میگذرند و همه تیمها برای بازیهای آسیایی سخت تمرین میکنند، اما ما هنوز درگیر مسائل ابتدایی هستیم. هم تمرینها عقب افتاده، هم از نظر روحی آسیب دیدیم. از چهار ورزشکار اعزامی به قهرمانی آسیا، سه نفر معترض هستند و فقط یک نفر راضی است! این نگرانکننده است. این دغدغه ها هیچ کدام در زمان ریاست دنیامالی در فدارسیون قایقرانی وجود نداشت.
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |

