رونویس – یکتا فراهانی: وقتی مریخ با لکه‌هایی شبیه «پلنگ» ها روی سنگی دیده می‌شود، آیا ممکن است آن‌ها اثرگذاری حیات میکروبی باشند؟ دانشمندان عقیده دارند چنین امکانی وجود دارد و ممکن است.
وجود حیات گذشته در سیاره سرخ
در تحولی که می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای علمی قرن باشد، استقامت، کاوشگر فضایی NASA، نمونه‌ای از سنگی را از دهانه Jezero Crater مریخ به نام «Cheyava Falls» حفر کرده که حاوی نشانه‌هایی است از واکنش‌های شیمیایی و ساختارهایی که در زمین معمولاً به حیات میکروبی مرتبط هستند. این کشف، اگرچه هنوز تایید نشده می‌تواند نزدیک‌ترین مدرکی باشد که تاکنون برای وجود حیات گذشته در سیاره سرخ به‌دست‌آمده است.
لکه‌های پلنگی
محققان ناسا اعلام کرده‌اند در سنگی بسیار قدیمی حدود ۳.۲ تا ۳.۸ میلیاردساله که در بستر خشک رودخانه‌ای باستانی در ژِزِرو واقع شده، ترکیب‌های معدنی و ساختارهایی یافته‌اند که «نشانه‌های زیستی احتمالی» یا biosignatures به شمار می‌آیند.
این سنگ که به «Cheyava Falls» مشهور شده، نقاط ریز و لکه‌های رنگی دارد که دانشمندان آن‌ها را «لکه‌های پلنگی» یا «leopard spots» توصیف کرده‌اند.
به گفته «شِن دافی»، مدیر موقت ناسا، این ممکن است نزدیک‌ترین چیزی باشد که تاکنون به کشف حیات در مریخ رسیده‌ایم.
بیشتر می خوانید :
چرا این سنگ ویژه است؟
این سنگ در بستر رودخانه‌ای باستانی بوده است؛ محلی که زمانی آب جاری بوده و شرایط محتمل برای میکروب‌ها را فراهم می‌کرده است.
ترکیباتی مانند آهن‑فسفات (vivianite) و آهن‑سولفید (greigite) که در زمین معمولاً با فعالیت میکروبی مرتبط‌اند، در این سنگ دیده شده‌اند.
محققان می‌گویند هنوز نمی‌توان با قطعیت گفت که این نشانه‌ها حتماً بر اثر زندگی بوده‌اند؛ چون ممکن است فرایندهای غیرزیستی نیز آن‌ها را تولید کرده باشند.
پیامدها و اکتشافات بعدی
اگر تایید شود که این سنگ واقعاً حاوی نشانه‌های حیات بوده، معنی‌اش این است که مریخ بیشتر از آنچه فکر می‌کردیم می‌تواند میزبان زندگی باشد و دوره قابل زیستی آن ممکن است دیرتر از آنچه پیش‌بینی می‌شد، پایان‌یافته باشد.
از سوی دیگر برای تایید نهایی باید نمونه این سنگ به زمین بازگردد و توسط آزمایشگاه‌های بسیار پیشرفته موردبررسی قرار گیرد؛ فرایندی که اکنون با چالش مالی و فنی روبه‌رو است.
اثبات نهایی حیات
کشف احتمالی این سنگ در مریخ، بار دیگر به ما یادآوری می‌کند که انسان تنها نیست، یا حداقل ممکن است هیچ‌گاه تنها نبوده باشد. علم دارد به مرزهایی می‌رسد که چند دهه قبل فقط در داستان‌های علمی‌تخیلی تصور می‌شد.
در واقع هر کشف بزرگ بااحتیاط همراه است. دانشمندان تأکید می‌کنند این نشانه امیدبخش است؛ نه اثبات نهایی حیات. مسیر هنوز ادامه دارد، پیچیده‌تر و پرماجراتر از آنچه بسیاری تصور می‌کردند.
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
