یادداشت: شهربانو مرادی
در پنج کیلومتری بیجار، در دل دشت‌های مرتفع کردستان، یکی از بزرگ‌ترین کارخانه‌های صنعتی غرب کشور قرار دارد؛ شرکت سیمان کردستان. واحدی عظیم که هر روز صدها تُن سیمان تولید می‌کند و برای ده‌ها خانواده در منطقه، منبع اشتغال و درآمد است. اما در پسِ این چرخِ پرقدرت تولید، مشکلی ساده و در عین حال حیاتی سال‌هاست بی‌پاسخ مانده است: نبود آنتن‌دهی تلفن همراه.
کارکنان و رانندگان کارخانه می‌گویند در محدوده کارخانه، تقریباً هیچ پوشش مخابراتی پایداری وجود ندارد. گاهی برای برقراری یک تماس ساده باید چند دقیقه در محوطه جابه‌جا شوند تا شاید یکی دو خط آنتن بیاید و همان هم زود قطع می‌شود. یکی از کارگران می‌گوید:
وقتی مشکلی پیش می‌آید یا باید به مسئول ایمنی خبر بدهیم، تلفن جواب نمی‌دهد. در شرایط اضطراری واقعاً نگران‌کننده است.
این کارخانه در فاصله‌ای کمتر از پنج کیلومتر از مرکز شهر بیجار واقع شده؛ نه در دل کوه و نه در منطقه‌ای صعب‌العبور. با این حال، در تمام مسیر منتهی به کارخانه، از جاده بیجار تا محوطه صنعتی، سیگنال‌های تلفن همراه بسیار ضعیف یا کاملاً قطع هستند.
در کنار این ضعف ارتباطی، وضعیت جاده دسترسی و زیرگذرهای مسیر نیز چندان مطلوب نیست. سال‌هاست وعده بهسازی داده شده، اما عملیات اجرایی همچنان نیمه‌تمام مانده است.
کارشناسان محلی می‌گویند در حالی که بیجار به عنوان «بام ایران» یکی از نقاط مهم صنعتی کردستان است، نبود زیرساخت‌های ارتباطی در چنین مجموعه‌ای می‌تواند هم به بهره‌وری و هم به ایمنی کار لطمه بزند. به‌ویژه در شرایط اضطراری، قطع ارتباط می‌تواند تبعات جدی انسانی و اقتصادی داشته باشد.
اکنون پرسش اصلی این است: چرا با وجود اطلاع دستگاه‌های متولی، هنوز دکلی برای تقویت پوشش مخابراتی در محدوده کارخانه نصب نشده است؟ این مسئله تنها یک ضعف فنی نیست، بلکه نشانه‌ای از ناهماهنگی در مسیر توسعه صنعتی و زیرساختی منطقه است.
خبرنگار برنا اعلام کرده است که پیگیری رسمی از اداره‌کل ارتباطات و فناوری اطلاعات استان کردستان برای بررسی این مشکل در دست انجام است.
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
