پماد تتراسایکلین برای چیست؟ / جدول های کامل درباره تتراسایکلین

روش مصرف پماد تتراسایکلین

تمیز کردن ناحیه آلوده




مقدار مصرف




پوشاندن ناحیه (در صورت نیاز)




مراجعه منظم به پزشک




پرهیز از تماس با چشم




استفاده مداوم طبق دستور

شایع‌ترین عوارض جانبی پماد تتراسایکلین

پماد تتراسایکلین مانند هر داروی دیگر ممکن است عوارض جانبی داشته باشد. شایع‌ترین عوارض جانبی این پماد شامل موارد زیر است:

تحریک و خشکی پوست:



ممکن است برخی افراد پس از استفاده از پماد تتراسایکلین دچار تحریک یا خشکی پوست در ناحیه درمانی شوند. این علائم معمولاً خفیف بوده و با قطع مصرف دارو یا استفاده از مرطوب‌کننده کاهش می‌یابد.




خارش و قرمزی پوست:




واکنش‌های حساسیتی (نادر):



در برخی موارد نادر، ممکن است افراد به پماد تتراسایکلین حساسیت نشان دهند که می‌تواند منجر به کهیر، تورم، دشواری در تنفس یا علائم آلرژیک شدید شود.


در صورت بروز این علائم، باید فوراً مصرف پماد متوقف شود و به پزشک مراجعه شود.




تحریک چشم (در صورت تماس با چشم):

عوارض نادر:

عفونت‌های قارچی:




تغییر رنگ پوست (در استفاده طولانی):

نکات مهم:

اگر هرگونه عارضه جانبی غیرمعمول یا شدید را تجربه کردید، فوراً باید مصرف دارو را قطع کرده و با پزشک مشورت کنید.


برای جلوگیری از تحریک پوست، از استفاده زیاد از پماد و مالیدن آن روی نواحی بزرگ خودداری کنید.

جدول شایع‌ترین عوارض جانبی پماد تتراسایکلین

عوارض جانبی
توضیحات
نکات پیشگیرانه




تحریک و خشکی پوست
ممکن است پس از استفاده از پماد، پوست دچار تحریک، خشکی یا التهاب شود.
استفاده از پماد به میزان کم و مرطوب کردن ناحیه درمانی می‌تواند کمک‌کننده باشد.


خارش و قرمزی پوست
برخی افراد ممکن است پس از استفاده از پماد دچار خارش یا قرمزی در ناحیه درمانی شوند.
در صورت بروز این علائم، اگر خفیف باشد، ممکن است به مرور زمان رفع شود.


واکنش‌های حساسیتی (نادر)
ممکن است باعث واکنش‌های آلرژیک شدید شود که شامل کهیر، تورم صورت یا دشواری در تنفس می‌شود.
اگر علائم آلرژیک شدید مشاهده کردید، مصرف دارو را قطع کرده و فوراً به پزشک مراجعه کنید.


تحریک چشم (در صورت تماس با چشم)
در صورتی که پماد با چشم‌ها تماس پیدا کند، ممکن است باعث سوزش و تحریک شود.
در صورت تماس با چشم، باید فوراً چشم‌ها را با آب شستشو دهید.


عفونت‌های قارچی (نادر)
استفاده طولانی‌مدت از پماد ممکن است باعث رشد بیش از حد قارچ‌ها در ناحیه درمانی شود.
استفاده از پماد را طبق دستور پزشک و در زمان‌های محدود انجام دهید.


تغییر رنگ پوست (نادر)
در موارد نادر، ممکن است پوست تغییر رنگ دهد که معمولاً موقتی است و پس از قطع مصرف دارو برطرف می‌شود.
استفاده طولانی‌مدت از پماد را محدود کنید و در صورت بروز تغییر رنگ پوست به پزشک اطلاع دهید.

موارد احتیاط پیش از مصرف

جدول موارد احتیاط پیش از مصرف پماد تتراسایکلین

موارد احتیاط
توضیحات




حساسیت به تتراسایکلین یا سایر آنتی‌بیوتیک‌ها
اگر شما به تتراسایکلین یا سایر داروهای آنتی‌بیوتیک مشابه حساسیت دارید، از مصرف پماد تتراسایکلین خودداری کنید.


استفاده در دوران بارداری و شیردهی
در دوران بارداری و شیردهی، مصرف این دارو باید تنها تحت نظر پزشک انجام شود. بررسی‌ها نشان داده‌اند که این دارو ممکن است به شیر مادر منتقل شود.


مشکلات پوستی خاص
اگر پوست شما دچار بیماری‌های پوستی خاص مانند اگزما یا عفونت‌های شدید باشد، قبل از استفاده از پماد باید با پزشک مشورت کنید.


تماس با چشم
از تماس پماد با چشم‌ها خودداری کنید. در صورت تماس، چشم‌ها را بلافاصله با آب فراوان شستشو دهید.


استفاده در کودکان
استفاده از پماد تتراسایکلین در کودکان باید با احتیاط انجام شود و تنها طبق دستور پزشک مصرف گردد.


استفاده طولانی‌مدت
استفاده طولانی‌مدت از پماد ممکن است منجر به رشد قارچ‌ها یا عفونت‌های دیگر در ناحیه درمانی شود.


وجود زخم‌های عمیق یا سوختگی شدید
در صورت وجود زخم‌های عمیق، سوختگی‌های شدید یا جراحات وسیع، باید از پماد با مشورت پزشک استفاده شود.

فعل و انفعالات پماد تتراسایکلین در بدن

فعل و انفعالات پماد تتراسایکلین در بدن عمدتاً به مکانیزم عملکرد آنتی‌بیوتیک‌های تتراسایکلین بستگی دارد. این آنتی‌بیوتیک با هدف جلوگیری از رشد و تکثیر باکتری‌ها عمل می‌کند و بنابراین به درمان عفونت‌های باکتریایی کمک می‌نماید. در اینجا توضیحاتی درباره نحوه‌ی عمل پماد تتراسایکلین در بدن آورده شده است:

مکانیزم اثر پماد تتراسایکلین:

جلوگیری از سنتز پروتئین در باکتری‌ها:



تتراسایکلین‌ها با اتصال به زیرواحد ۳۰S ریبوزوم باکتری‌ها، سنتز پروتئین‌ها را در داخل باکتری‌ها مختل می‌کنند. این اختلال در تولید پروتئین موجب توقف رشد و تقسیم باکتری‌ها می‌شود.




عملکرد موضعی:



پماد تتراسایکلین معمولاً به‌صورت موضعی استفاده می‌شود و اثر خود را مستقیماً بر روی ناحیه آلوده می‌گذارد. دارو به سرعت جذب پوست می‌شود و به‌طور موثر به مبارزه با باکتری‌های موجود در ناحیه درمانی می‌پردازد.




اثر ضد باکتری:



این پماد معمولاً برای عفونت‌های پوستی مانند جوش، زخم‌ها و التهاب‌های ناشی از باکتری‌ها استفاده می‌شود. تتراسایکلین اثر ضدباکتری وسیعی دارد و برای طیف وسیعی از باکتری‌ها مؤثر است.

فعل و انفعالات دارویی (Interaction) پماد تتراسایکلین:

در صورت استفاده همزمان پماد تتراسایکلین با برخی داروهای دیگر، ممکن است فعل و انفعالات دارویی رخ دهد. با این حال، پماد تتراسایکلین به‌صورت موضعی مصرف می‌شود و جذب سیستمیک آن نسبت به داروهای خوراکی کمتر است، بنابراین تداخلات دارویی به‌طور کلی محدودتر هستند، ولی برخی از تداخلات محتمل عبارتند از:

آنتی‌اسیدها و داروهای حاوی کلسیم یا منیزیم:



استفاده همزمان پماد تتراسایکلین با داروهای آنتی‌اسید که حاوی کلسیم یا منیزیم هستند، می‌تواند اثر درمانی تتراسایکلین را کاهش دهد، زیرا این مواد می‌توانند با تتراسایکلین ترکیب شده و آن را از جذب پوست یا جذب سیستمیک جلوگیری کنند.




داروهای ضد قارچ:



مصرف پماد تتراسایکلین به همراه برخی داروهای ضد قارچ موضعی ممکن است به تغییر اثر ضدباکتریایی آن منجر شود، زیرا برخی داروهای ضد قارچ می‌توانند با فعالیت‌های بیولوژیکی تتراسایکلین تداخل داشته باشند.




پزشک باید از تداخلات دارویی آگاه باشد:



هرچند که تداخلات دارویی در مصرف پماد تتراسایکلین کمتر از داروهای خوراکی است، اما توصیه می‌شود که بیمار در صورت استفاده همزمان با داروهای دیگر به پزشک اطلاع دهد تا از تداخلات احتمالی جلوگیری شود.

جدول فعل و انفعالات پماد تتراسایکلین 

فعل و انفعالات دارویی
توضیحات
نکات پیشگیرانه




آنتی‌اسیدها (حاوی کلسیم، منیزیم)
آنتی‌اسیدهایی که حاوی کلسیم یا منیزیم هستند، می‌توانند جذب پماد تتراسایکلین را کاهش دهند.
از مصرف همزمان پماد تتراسایکلین و آنتی‌اسیدها خودداری کنید.


داروهای ضد قارچ موضعی
برخی داروهای ضد قارچ موضعی می‌توانند با اثر ضدباکتریایی پماد تتراسایکلین تداخل داشته باشند.
در صورت نیاز به درمان همزمان با داروهای ضد قارچ، با پزشک مشورت کنید.


داروهای حاوی آهن
داروهای حاوی آهن می‌توانند جذب تتراسایکلین را مختل کرده و اثر آن را کاهش دهند.
از مصرف همزمان داروهای حاوی آهن و پماد تتراسایکلین اجتناب کنید.


داروهای رقیق‌کننده خون (مثل وارفارین)
مصرف همزمان ممکن است اثرات ضدباکتریایی پماد تتراسایکلین را تغییر دهد، اما اثرات مشخص تداخل به‌ندرت مشاهده می‌شود.
مصرف همزمان پماد تتراسایکلین با داروهای رقیق‌کننده خون باید با احتیاط و تحت نظر پزشک باشد.


داروهای ضدبارداری خوراکی
برخی از آنتی‌بیوتیک‌های تتراسایکلین می‌توانند اثربخشی داروهای ضدبارداری خوراکی را کاهش دهند.
در صورت مصرف داروهای ضدبارداری خوراکی، از روش‌های پیشگیری اضافی استفاده کنید.


کاهش جذب سایر داروها (داروهای دیگر)
پماد تتراسایکلین ممکن است جذب برخی داروها (مثل داروهای ضدویروسی یا ضدباکتریایی) را کاهش دهد.
در صورت مصرف داروهای دیگر، از پزشک خود در مورد تداخلات احتمالی مشورت بگیرید.

جدول افراد آسیب‌پذیر در استفاده از تتراسایکلین 

افراد آسیب‌پذیر در مصرف پماد تتراسایکلین شامل کسانی هستند که ممکن است به دلایل مختلف نسبت به این دارو حساسیت بیشتری داشته باشند یا در معرض خطرات خاصی قرار گیرند. در اینجا فهرستی از افراد آسیب‌پذیر در مصرف پماد تتراسایکلین آورده شده است

گروه‌های آسیب‌پذیر
توضیحات




افراد دارای حساسیت به تتراسایکلین
افرادی که به تتراسایکلین یا سایر داروهای مشابه حساسیت دارند، باید از مصرف این پماد خودداری کنند. علائم حساسیت شامل کهیر، تورم صورت یا مشکل در تنفس است.


زنان باردار و شیرده
مصرف پماد تتراسایکلین در دوران بارداری باید فقط با مشورت پزشک انجام شود، زیرا ممکن است به جنین منتقل شود. همچنین این دارو در شیر مادر ترشح می‌شود و باید با احتیاط در دوران شیردهی مصرف شود.


کودکان
مصرف پماد تتراسایکلین در کودکان باید با احتیاط انجام شود، به‌ویژه در نوزادان و کودکان زیر ۸ سال، زیرا ممکن است باعث مشکلات دندانی و رشد استخوان‌ها شود.


افراد با بیماری‌های کبدی یا کلیوی
افرادی که به بیماری‌های کبدی یا کلیوی مبتلا هستند، باید قبل از مصرف پماد تتراسایکلین با پزشک مشورت کنند. زیرا داروها ممکن است در بدن این افراد به‌طور صحیح متابولیزه نشوند.


افراد با مشکلات پوستی خاص
افرادی که پوستشان دچار بیماری‌های خاص مانند اگزما یا التهاب شدید است، باید قبل از استفاده از پماد با پزشک مشورت کنند تا از تحریک بیشتر پوست جلوگیری شود.


افراد با سیستم ایمنی ضعیف
کسانی که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند یا تحت درمان‌های سرکوب‌کننده سیستم ایمنی قرار دارند، ممکن است نیاز به مشورت دقیق‌تر با پزشک داشته باشند.

نکات مهم برای افراد آسیب‌پذیر:

مشورت با پزشک: قبل از مصرف پماد تتراسایکلین، افرادی که در گروه‌های آسیب‌پذیر قرار دارند باید حتماً با پزشک خود مشورت کنند.


استفاده با احتیاط: در صورت داشتن هرگونه شرایط پزشکی خاص، باید از استفاده از این دارو با احتیاط کامل پیروی کرد.

جدول اسامی پمادهای مشابه تتراسایکلین

پمادهای مشابه به پماد تتراسایکلین عمدتاً شامل آنتی‌بیوتیک‌های موضعی هستند که برای درمان عفونت‌های پوستی باکتریایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این پمادها معمولاً از همان مکانیسم اثر برای مهار رشد باکتری‌ها بهره می‌برند، اما ترکیبات مختلفی دارند. در ادامه، فهرستی از پمادهای مشابه به پماد تتراسایکلین آورده شده است

نام پماد مشابه
ترکیب فعال
موارد استفاده




پماد نئومایسین
نئومایسین
درمان عفونت‌های پوستی ناشی از باکتری‌های حساس، جلوگیری از عفونت پس از جراحی‌های پوستی، سوختگی‌ها، یا زخم‌های کوچک.


پماد ایزوتروئین
ایزوتروئین (برای درمان جوش و آکنه)
درمان آکنه‌های شدید و مقاوم به درمان، کاهش التهاب و عفونت‌های پوستی.


پماد کلوتریمازول
کلوتریمازول
درمان عفونت‌های قارچی مانند کاندیدیازیس (عفونت قارچی در پوست، دهان، یا ناحیه تناسلی).


پماد موتریلا
موتریلا (آنتی‌بیوتیک)
برای درمان عفونت‌های باکتریایی پوستی، زخم‌های عفونی و آکنه‌ها.


پماد سیپروفلوکساسین
سیپروفلوکساسین
درمان عفونت‌های باکتریایی شدید پوستی مانند زخم‌های آلوده یا عفونت‌های ناشی از جراحی.


پماد موپروسین
موپروسین
درمان عفونت‌های پوستی باکتریایی مانند عفونت‌های استافیلوکوکوس یا استرپتوکوکوس، در صورتی که عفونت‌ها به درمان‌های معمولی مقاوم باشند.


پماد اریترومایسین
اریترومایسین
برای درمان عفونت‌های باکتریایی پوستی مانند جوش و آکنه، همچنین برای درمان زخم‌های عفونی.


پماد کلندامایسین
کلندامایسین
درمان عفونت‌های پوستی ناشی از باکتری‌ها، آکنه‌های شدید و سایر عفونت‌های باکتریایی.


پماد فوسیدیک اسید
فوسیدیک اسید
درمان عفونت‌های باکتریایی ناشی از استافیلوکوک‌ها و استرپتوکوک‌ها، آکنه، زخم‌های عفونی و التهاب‌های پوست.


پماد هیدروکسی زین
هیدروکسی زین (ضد حساسیت)
برای کاهش التهاب و حساسیت‌های پوستی به همراه خاصیت ضدباکتریایی در موارد حساسیت‌های پوستی و التهاب‌های آن.

جدول تداخلات دارویی پماد تتراسایکلین

تداخلات دارویی پماد تتراسایکلین معمولاً کمتر از داروهای خوراکی است زیرا این دارو به صورت موضعی مصرف می‌شود و جذب سیستمیک آن محدود است. با این حال، در صورتی که پماد تتراسایکلین همراه با داروهای دیگر مصرف شود، ممکن است تداخلات دارویی رخ دهد. در ادامه، برخی از تداخلات دارویی مهم و رایج پماد تتراسایکلین آورده شده است

دارو یا ماده
تداخل و اثرات متقابل
نکات احتیاطی




آنتی‌اسیدهای حاوی کلسیم یا منیزیم
این داروها می‌توانند جذب تتراسایکلین را کاهش دهند. در نتیجه، اثر درمانی پماد تتراسایکلین کمتر خواهد شد.
از مصرف همزمان این داروها با پماد تتراسایکلین خودداری کنید.


داروهای حاوی آهن
داروهای حاوی آهن می‌توانند جذب تتراسایکلین را کاهش داده و اثر ضدباکتریایی آن را مختل کنند.
از مصرف همزمان پماد تتراسایکلین و داروهای حاوی آهن پرهیز کنید.


داروهای ضد قارچ
برخی داروهای ضد قارچ ممکن است با پماد تتراسایکلین تداخل کرده و از اثر ضدباکتریایی آن بکاهند.
در صورت نیاز به استفاده همزمان با داروهای ضد قارچ، با پزشک مشورت کنید.


داروهای ضدآریتمی (ضد ضربان غیر طبیعی قلب)
برخی داروهای ضد آریتمی ممکن است باعث افزایش جذب تتراسایکلین شوند که در نتیجه ممکن است اثرات جانبی بیشتر شود.
در صورت مصرف داروهای ضد آریتمی، از پزشک مشورت کنید.


داروهای رقیق‌کننده خون (مثل وارفارین)
مصرف همزمان پماد تتراسایکلین و داروهای رقیق‌کننده خون ممکن است اثرات درمانی تتراسایکلین را تغییر دهد.
مصرف همزمان باید با مشورت پزشک انجام شود.


پمادهای ضد ویروسی
استفاده همزمان با داروهای ضد ویروسی موضعی ممکن است اثرات ضدباکتریایی پماد تتراسایکلین را کاهش دهد.
از مصرف همزمان پماد تتراسایکلین با داروهای ضد ویروسی بدون مشورت پزشک خودداری کنید.


پمادهای ضد قارچ موضعی
ممکن است اثر ضدباکتریایی پماد تتراسایکلین را کاهش دهند یا با فعالیت‌های بیولوژیکی آن تداخل داشته باشند.
برای استفاده همزمان با داروهای ضد قارچ موضعی، با پزشک مشورت کنید.

نکات مهم:

مقدار جذب محدود: پماد تتراسایکلین بیشتر به‌صورت موضعی مصرف می‌شود و جذب سیستمیک آن در مقایسه با داروهای خوراکی کمتر است، بنابراین تداخلات دارویی به‌طور کلی محدودتر هستند.


مشاوره با پزشک: اگر داروهای دیگری مصرف می‌کنید، خصوصاً داروهای آنتی‌بیوتیک یا داروهای با اثرات سیستمیک، بهتر است قبل از استفاده از پماد تتراسایکلین با پزشک مشورت کنید.


مراقبت از پوست: توجه به نکات بهداشتی پوست و پیروی از دستورالعمل‌های پزشک می‌تواند از بروز تداخلات و عوارض جانبی جلوگیری کند.