بزرگترین غصه اهل بهشت چیست؟

رونویس– مرحوم آیت الله حق شناس در یکی از سخنرانی های خود به موضوع «غصه اهل بهشت» اشاره کردند و گفتند: اهل بهشت هیچ اندوه و غمی ندارند، جز حسرت بر ساعاتی که در دنیا از یاد پروردگار غافل بوده‌اند. زیرا انسانی که در بهشت است، درمی‌یابد که خداوند، سرچشمه‌ی تمام کمال و دوستی است.

دوستی که سراسر مهر و لطف است و می‌خواهد انسان را ارتقا دهد، مقام او را بالا ببرد و به سعادت واقعی برساند. اما زمانی که انسان در دنیا دعوت الهی را اجابت نمی‌کند و از یاد خدا غافل می‌ماند، پس از بیداری و آگاهی درمی‌یابد که چه فرصت‌های گران‌بهایی را از دست داده است. از این رو، در روایت آمده است که: «اهلِ بهشت، هیچ غصه‌ای ندارند مگر بر آن ساعاتی که از پروردگارشان غافل بودند».

در بهشت، کسی بر از دست رفتن اموال، جایگاه، همسر یا موقعیت‌های دنیوی اندوهگین نیست. همه‌ی آن‌ها پشت سر گذاشته شده است. تنها اندوهی که باقی می‌ماند، اندوهِ لحظاتی است که در دنیا می‌توانست با یاد خدا سپری شود، اما در غفلت گذشت.

خداوند مهربان است؛ اگر بنده یک قدم به‌سوی او بردارد، پروردگار با ده قدم به‌سوی او می‌آید. این بیانگر نهایت لطف، مهربانی و کرامت الهی نسبت به بندگان است.

منبع: خبر آنلاین