به گزارش رونویس، جمعهشب، استقلال در ورزشگاه تختی تهران، موفق شد با نتیجه ۲ بر یک از سد پادیاب خلخال، به سختی، عبور کند و در جمع ۱۶ تیم برتر این دوره، جایی برای خودش دستوپا کند. استقلال به عنوان مدافع عنوان قهرمانی جام حذفی، در روزهایی که فشردگی خاصی در تقویم دارد، تصور بازی راحتتری با رقیب لیگ دویی را داشت؛ اما سناریوی بازی، متفاوتتر از چیزی بود که پیش از این، روی کاغذ، برای شاگردان ریکاردو سا پینتو پیشبینی میشد.
تغییرات در ترکیب
استقلال درحالی پا به اولین دیدار این فصلش از رقابتهای جام حذفی گذاشت که فشردگی بازیها و فاصله اندک این مسابقه پس از فیفادی، ریکاردو سا پینتو را بر آن داشته بود تا بتواند فرصت را به تعدادی از بازیکنانی دهد که زمان کمتری در طول این فصل به میدان رفته بود. چنین شد که اینبار نوبت به رامین رضاییان رسید تا بعد از مدتها دوری و غیبت در ترکیب اصلی استقلال، پیشاپیش سایر بازیکنان این تیم، به عنوان کاپیتان، وارد زمین شود. آخرین باری که رامین در ترکیب اصلی برای این تیم به میدان رفته بود مربوط به ۵۰ روز پیش بود که در رقابتهای سطح دوم لیگ قهرمانان آسیا با المحرق، پیراهن استقلال را به تن کرده بود. پس از آن، رامین یا بازی نکرد و یا اینکه دقایق اندک پایانی را به عنوان بازیکن ذخیره وارد میدان شد.
خبری از رضاییان همیشگی نبود
انتقال رامین به نمیکت و فیکس شدن صالح حردانی در پست دفاع راست استقلال، بدترین خبری بود که میشد در فصل منتهی به جام جهانی به رامین رضاییان داد. او نه تنها استقلال، بلکه تیم ملی را هم از دست داد تا این بار کمترین شانسی برای دعوت دوباره به جمع نفرات منتخب امیر قلعهنویی نداشته باشد. این موارد همگی دست به دست هم داده بود تا ارزیابیهای متفاوتی درباره شرایط او صورت بگیرد؛ از جمله اینکه شاید در اولین فرصت نقلوانتقالاتی، قید ماندن در این تیم را بزند. اگرچه او با گذاشتن یک قلب «آبی» در صفحه مجازیاش، به چنین شایعاتی پایان داده؛ اما نشانی از رضاییان همیشگی هم در جریان بازی با پادیاب نداشت. پیش از این، بسیاری انتظار میکشیدند تا رضاییان، انگیزه بالایش را برای برگشتن به ترکیب اصلی استقلال به ریکاردو سا پینتو ثابت کند؛ به ویژه اینکه او ابتدای همین فصل علاوه بر گلزنی، در فراهم کردن پاس گل برای همتیمیها هم دستی بر آتش داشت. با این حال، چنین نشد. کاپیتان استقلال در مرحله یکشانزدهم نهایی جام حذفی، در حالی که پس از قریب به ۵۰ روزه دوباره به ترکیب اصلی رسیده بود، شب آرامی را سپری کرد. نه خبری از میل وافرش به هجوم دیده میشد، نه فرصتی برای درخشیدن روی ضربات ایستگاهی به دست آورد. شاید از بخت بد او بود که در همین بازی، روی تک موقعیتی هم که نصیبش شد، دروازهبان پادیاب، آمادهترین بازیکن زمین بود و اجازه نداد همان توپ هم به تور بوسه بزند. به این ترتیب، بعید است با شروع رقابتهای جدیتر در آسیا و لیگ برتر ایران، شرایط رامین هم تغییری شگرفی کند.
منبع+
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |

