معرفی سریع‌ترین قطارهای دنیا

اولین لوکوموتیوها قادر به رسیدن به سرعت ۱۵ مایل در ساعت بودند که پیشرفتی واضح نسبت به سرعت حرکت با اسب محسوب می‌شد و در طول ۲۰۰ سال گذشته، حداکثر سرعت‌ها و پیشرفت‌های فناوری در این حوزه به طرز چشمگیری افزایش یافته است.

به گزارش ایران جیب از ایسنا، ابتدا نیروی بخار بر همه چیز حکومت می‌کرد، سپس دیزل‌ها نیروی کشش را از میدان به در کردند و امروزه برق انتخاب اجباری برای راه‌آهن‌های پرسرعت است و دلیل خوبی هم دارد زیرا خدمات قابل اعتماد و سریع بین شهرها می‌تواند پروازهای داخلی و حتی بین‌المللی با هواپیما را کمتر کند. در ادامه سریع‌ترین قطارهای جهانی معرفی شدند.

قطارهای مگلو سری L۰ ژاپن

رکورد سرعت زمینی فعلی برای وسایل نقلیه ریلی متعلق به قطار مگلو سری L۰ ژاپن است که برای حرکت بین توکیو و اوزاکا طراحی شده است. هنگامی که این قطارها به بهره‌برداری (در سال ۲۰۳۴) برسند با سرعت حداکثر ۳۱۱ مایل در ساعت حرکت خواهند کرد و به گونه‌ای طراحی شده‌اند که نیازی به راننده نداشته باشند. اگرچه قرار است این قطارها دارای ۱۲ واگن باشند، در سال ۲۰۱۵ یک نوع کوتاه‌تر هفت واگنه آن دو بار رکورد سرعت را شکست. در ۱۶ آوریل، یک قطار سرنشین‌دار آن به حداکثر سرعت ۳۶۷ مایل در ساعت رسید، در حالی که پنج روز بعد، همان واحد کمی سریع‌تر شد و سرعت ۳۷۵ مایل در ساعت را ثبت کرد.

قطار MLX۰۱ ژاپن

این نه قطار آزمایشی، بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ در ژاپن ساخته شده‌اند و دارای طرح‌های انتهایی مختلفی از جمله طرح گوه‌ای، طرح نوک تیز و حتی یکی با دماغه بسیار بلند هستند. این قطارها بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۱ به بهره‌برداری رسیدند و در این دوره سه بار رکورد سرعت را شکستند که سریع‌ترین آن در دوم دسامبر ۲۰۰۳ بود، زمانی که یک مجموعه سه واگنه به سرعت ۳۶۱ مایل در ساعت رسید. نه فقط این نمونه بلکه نمونه‌های اولیه دو رکورد سرعت بدون سرنشین را ثبت کردند که مجموعه سه واگنه در ۲۴ دسامبر ۱۹۹۷ با سرعت ۳۴۱.۸ مایل در ساعت و یک مجموعه پنج واگنه در ۱۸ مارس ۱۹۹۹ با سرعت ۳۴۰.۵ مایل در ساعت بودند.

قطار TGV POS

وقتی اکثر مردم به قطار فکر می‌کنند، چیزی به ذهنشان خطور می‌کند که روی ریل حرکت می‌کند اما این قطارها بالای ریل معلق و در واقع سریع‌ترین قطار جهان هستند. این فهرست ۱۰ قطار برتر، مملو از رکوردهای سرعت قطارهای TGV است و حرکت این قطار در سوم آوریل ۲۰۰۷ از نظر ماهیت مشابه تلاش‌های قبلی بود و همه چیز از قبل تا درجه n ام برنامه‌ریزی شده بود.  

قطار TGV آتلانتیک 

دو رکورد در سال، به فاصله یکی در سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ با قطار اصلاح‌شده TGV آتلانتیک -کاهش تعداد واگن‌ها از ۱۰ به چهار، در کنار سایر تغییرات – با سرعت‌های هدف ۱۱۷ و ۱۴۰ متر در ثانیه ثبت شد که در ۱۸ مه ۱۹۹۰ با رکورد ۳۲۰ مایل در ساعت یا ۱۴۳ متر در ثانیه به اوج خود رسید. این رکوردها در مسیری انجام شد که برای خدمات مسافربری باز نشده و منطقه‌ای از مسیر شامل بخش سرازیری ۲.۵ درصدی به سمت دره لوآر فرانسه، برای آزمایش‌های سرعت بالا در نظر گرفته شده بود.

راه‌آهن چین CRH۳  

این قطار بسیار شبیه به ICE۳ یا Eurostar E۳۲۰ (یا در واقع، Renfe Class ۱۰۳) است، همانطور که تولیدکنندگان خودرو از پلتفرم یکسانی برای چندین مدل استفاده می‌کنند، CRH۳ نیز نسخه چینی خانواده قطارهای پرسرعت زیمنس ولارو است. تفاوت اصلی بین قطار چینیکه در امتداد خط راه‌آهن پکن-تیانجین و سایر قطارها حرکت می‌کند، عرض آن است. بدنه آن ۳۰۰ میلی‌متر پهن‌تر از مدل‌های اروپایی خود است تا از ظرفیت بارگیری وسیع‌تر بهره‌مند شود.

راه‌آهن چین CRH۳۸۰A 

برخلاف سه خانواده دیگر قطارهای پرسرعت چینی که بر اساس طرح‌های خارجی ساخته شده‌اند، این کلاس از قطارها در داخل کشور چین توسعه و تولید شده‌اند و تا حدودی جایگزین فناوری ژاپنی هستند. این قطار که برای کار روزانه در خط پرسرعت پکن به شانگهای طراحی شده است، معمولا با سرعت ۲۱۷ مایل در ساعت حرکت می‌کند. با این حال، در سوم دسامبر ۲۰۱۰، نمونه‌ای از این مدل در بخشی از خط بین زائوژوانگ، استان شاندونگ، و بنگبو، استان آنهویی، به سرعت ۳۰۲ مایل در ساعت رسید. قبل از افتتاح خط و معرفی قطار در این مسیر، زمان سفر بین پکن و شانگهای ۱۰ ساعت بود، اما این زمان با قطار جدید پرسرعت به چهار ساعت کاهش یافت.

قطار ۳۰۰X

قطار ۳۰۰X (یا کلاس ۹۵۵) یک شینکانسن آزمایشی ۶ واگنه است که در سال ۱۹۹۴ برای آزمایش بهبود قطارهای آینده ژاپنی ساخته شد که با سرعت ۱۸۶ مایل در ساعت یا بیشتر کار می‌کنند. این قطار به عنوان بخشی از عمر آزمایشی خود، چندین سفر پرسرعت را در سال‌های ۱۹۹۵ و ۱۹۹۶ انجام داد که در نهایت در ۲۶ جولای ۱۹۹۶ با سرعت ۲۷۵ مایل در ساعت در توکایدو شینکانسن بین مایبارا و کیوتو، رکورد سرعت جدید ژاپن را ثبت کرد، رکوردی که هنوز هم پابرجاست. قبل از آن سفر، در ۱۱ جولای ۱۹۹۶ به سرعت ۲۶۵ مایل در ساعت رسید و در ۲۱ سپتامبر ۱۹۹۵ حداکثر سرعت ۲۲۰ مایل در ساعت را ثبت کرد.

هیوندای HEMU-۴۳۰X  

هیوندای شاید یک خودروساز بسیار بزرگ باشد، اما این غول کره جنوبی قطار نیز تولید می‌کند و مسوول این است که این کشور – پس از چین، ژاپن و فرانسه – چهارمین کشوری باشد که قطارهایی با سرعت بالای ۲۶۰ مایل در ساعت را توسعه داده است. این قطار HEMU-۴۳۰X، به طور خاص برای رسیدن به این هدف طراحی شده و توسعه آن موجب ایجاد انواع تجاری آن شده است. در ۲۸ مارس ۲۰۱۳، این قطار به حداکثر سرعت ۲۶۲ مایل در ساعت رسید که بسیار سریع‌تر از رکورد ملی قبلی ۱۸۶ مایل در ساعت است و این رکورد پس از ۱۳۸ رکورد مشابه به دست آمد که در یک دوره ۱۰ ماهه انجام شده بود.

قطار LIMRV

آمریکا به عنوان ابرقدرت در راه‌آهن پرسرعت شناخته نمی‌شود، اما برای مدتی رکورد جهانی را با کمک LIMRV عجیب و غریب و تک‌ساخت را کسب کرد. این وسیله نقلیه برای آزمایش یک موتور القایی خطی که اکنون بیشتر در قطارهای مگلو استفاده می‌شود، طراحی شده بود و نیروی برق آن از توربین گازی ۳۰۰۰ اسب بخاری یک هواپیمای سقوط کرده ناسا تامین می‌شد. پس از آزمایش سرعت پایین، به مرکز آزمایش زمینی پرسرعت منتقل شد که توسط وزارت حمل و نقل برای آزمایش مفاهیم قطار هوایی طراحی شده بود.

رنفه کلاس ۱۰۳ 

سایت اتو کار گزارش کرد، رنفه کلاس ۱۰۳ در خطوط پرسرعت در سراسر کشور اسپانیا استفاده می‌شود. این قطار که توسط زیمنس ساخته شده، بخشی از خانواده قطارهای پرسرعت ولارو است. در حالی که قطارهای کلاس ۱۰۳ برای حرکت با سرعت‌هایی تا ۲۱۷ مایل در ساعت مجوز گرفته‌اند، در طول آزمایش در خط بین مادرید و ساراگوسا در ۱۶ جولای ۲۰۰۶، به حداکثر سرعت ۲۵۱ مایل در ساعت بین آلکالا د هنارس و کالاتایود رسیدند.