شب گذشته و در جریان یک مصاحبه تلویزیونی، امیر قلعه‌ نویی اعلام کرد احمد نوراللهی و مهدی ترابی در صورت «عذرخواهی از مردم» می‌توانند به تیم ملی برگردند. سرمربی تیم ملی تأکید کرده که این دو بازیکن نیازی به عذرخواهی از او ندارند و تنها باید از مردم پوزش بخواهند. اما پرسش مهم اینجاست: اگر مردم و نمایندگانشان اصلاً چنین عذرخواهی‌ای را لازم ندانند چه؟

آیا واقعاً دلیل خط خوردن نوراللهی و ترابی «بی‌احترامی به مردم» بوده یا موضوع چیز دیگری‌ست و به اختلاف با خود قلعه‌نویی بازمی‌گردد؟

بازگشت احمد نوراللهی، در پستی که سعید عزت‌اللهی، محمد قربانی و حتی سامان قدوس توانایی نزدیک به او را ندارند، قطعاً می‌تواند به تیم ملی کمک کند؛ همین‌طور مهدی ترابی که از برخی وینگرهای فعلی تیم ملی توانمندتر است. با این حال، مسئله‌ی مهدی ترابی ربطی به درگیری در اردو نداشت؛ او به انتخاب خودش از تیم ملی کنار کشید و طبق اعلام رسمی‌اش، تا زمانی که قلعه‌ نویی سرمربی باشد، قید حضور در تیم ملی و جام جهانی را زده است.

این تصمیم مهدی ترابی، با هر دلیلی پشتش است، تصمیمی کاملاً اشتباه به نظر می‌آید؛ بازیکن ملی‌پوش وظیفه دارد حتی اگر نیمکت‌نشین باشد، به پرچم احترام بگذارد و سرباز تیم ملی باشد.

از سوی دیگر، «عذرخواهی احمد نوراللهی» نه سودی برای تیم ملی دارد، نه اثری تربیتی. نوراللهی باید برگردد و با عملکرد و رفتار حرفه‌ای‌اش نشان دهد شایسته‌ی پیراهن تیم ملی است. شرط‌گذاری و گروکشی عذرخواهی نه کمکی به نظم تیم ملی می‌کند و نه مسئله‌ای را حل خواهد کرد.

منبع:+