استقلال در هفته یازدهم رقابتهای لیگ برتر با یک گل از سد فولاد عبور کرد تا درست مثل پرسپولیس، یک هفته مانده به داربی تهران را با برد پشت سر بگذارد. این بازی البته محلی برای ارزیابی معادلات ریکاردو سا پینتو، سرمربی پرتغالی استقلال هم بود که تغییرات مهمی در تیمش، به ویژه در خط دفاعی به وجود آورده بود. او که برای محافظت از رستم آشورماتوف، قلب خط دفاعیاش را به عارف غلامی سپرده بود، در سمت راست خط دفاعی هم تغییر مهمی داشت که مربوط به ورود دوباره رامین رضاییان به ترکیب اصلی بود.
داستان حضور رامین رضاییان در استقلال به اندازه کافی، صفحات متعددی دارد؛ با این حال بخش اصلی این داستان مربوط به قبل و بعد از درخشش آسانی در استقلال میشود. آبیپوشان تهرانی فصل را با رامین رضاییان به عنوان مدافع راست اصلی استارت زدند ولی هرچه که زمان گذشت، برای دادن آزادی عمل بیشتر به آسانی، فرصتهای رامین محدودتر شد. نتیجه شد آنکه رامین به نیمکت تبعید شد تا صالح حردانی به ترکیب اضافه شود. دلیلش ساده بود؛ ریکاردو میخواست با توجه به میل هجومی بالای آسانی، بازیکنی در سمت راست داشته باشد که بیشتر به کارهای تدافعی بپردازد. در این مقیاس، ویژگیهای صالح به رامین رضاییان میچربید. حردانی نه تنها پست و بازوبند کاپیتانی را از رامین رضاییان در استقلال گرفت؛ بلکه جای این بازیکن در تیم ملی را هم به نام خود کرد تا رامین که پس از مدتها انتظار به تیم ملی رسیده بود، در اردوی آخر جایش را به صالح حردانی بدهد.
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
