۱۲:۲۴ – ۱۱ آذر ۱۴۰۴
باشگاه خبرنگاران جوان – کاروان کاراته ایران در رقابتهای جهانی مصر حدود ۴۰ نفر بود که از این بین چندین نفر هیچ دلیلی برای اعزامشان وجود نداشت، اما همراه تیم بودند. قطعاً کسب عنوان نایب قهرمانی افتخار بزرگی است و در اینجا اصلاً بحث فنی مطرح نیست بلکه موضوع اصلی همین حضور گسترده آدمهای همراه تیم است.
کاروان حدوداً ۴۰ نفری برای ۱۶ ورزشکار!
طبق اطلاعات خبرنگار میزان، کاروان اعزامی ایران به مسابقات جهانی کاراته مصر حدود ۴۰ نفر بود. این در حالی است که تنها ۱۶ ورزشکار (در بخشهای کاتا، کومیته و پاراکاراته) و ۹ مربی تخصصی، ستون اصلی این اعزام ورزشی را تشکیل میدهند. حضور افراد رسانهای هم قطعاً به تیم و پوشش افتخارآفرینی بازیکنان کمک میکند و هیچکس مخالف اعزام خبرنگاران نیست، اما قضیه به همینجا ختم نمیشود. پرسش کلیدی اینجاست که چرا باید برای حمایت از ۱۶ ورزشکار، بیش از ۲۰ همراه و مدیر اضافی عازم مسابقات شوند؟ این ترکیب، عملاً ماهیت تیم ملی را از یک کاروان ورزشی به یک هیئت اداری و تشریفاتی پرهزینه تغییر داده است.
اعزامهایی با ضرورتهای مدیریتی؟
حضور مسعود رهنما، رئیس فدراسیون و فردی با سابقه فنی و مربیگری، در این سفر همراه تیم کاملاً توجیهپذیر است، اما فاجعه مدیریتی از جایی آغاز میشود که بیشتر عوامل مهم و غیر مهم فدراسیون نیز بار سفر بستهاند. در میان همراهان، نامهایی دیده میشود که حضورشان هیچ نقش عملیاتی مشخصی در میدان مسابقه ندارد مانند نایبرئیس مردان و نایبرئیس بانوان! یا سرپرست سازمان تیمهای ملی و رئیس کمیته اعزامها. وقتی خود رهنما کنار تیم است پس چرا باید این افراد او را همراهی کنند؟
آیا با حضور رئیس فدراسیون، اعزام این حجم از مدیران ارشد و نواب رئیس فدراسیون واقعاً ضروری بود؟ آیا فدراسیون برای برگزاری یک سفر، به تمام این ارکان نیاز دارد یا ملاک اعزام، به سوی سفر میل پیدا کرده است؟
بحران تنها به مدیران فدراسیون محدود نمیشود. شنیدهها حاکی از آن است که چهرههای غیرورزشی و فاقد پست رسمی مرتبط با مسابقات نیز در این سفر حضور داشتهاند، از جمله یکی از مسئولان مهم استانی که همشهری رئیس فدراسیون کاراته است! حضور یک مقام غیرمرتبط استانی در کاروان تیم ملی کاراته با چه توجیهی صورت گرفته است؟
یکی از افراد چسبیده به این رشته و معروف کاراته که فاقد مسئولیت خاصی در فدراسیون است، با کدام مجوز و در کدام رده شغلی به مصر اعزام شده است؟ البته شنیده میشود تعداد همراهان حتی از این اسامی هم چند نفری بیشتر بوده.
بدهیهای سنگین فدراسیون در سایه ریختوپاش!
فدراسیون کاراته با مشکلات مالی و بدهیهای چند میلیارد تومانی دستوپنجه نرم میکند. در این شرایط، اعزام یک کاروان تقریبا ۴۰ نفری با هزینههای گزاف ارزی، یک ریختوپاش و حیف و میل غیرقابل توجیه است.
اگر فدراسیون منابع مالی کافی دارد، چرا بدهیهای سنگین خود را تسویه نمیکند و به جای آن، اقدام به این خرجتراشی غیرضروری میکند؟
اگر فدراسیون منابع مالی ندارد، هزینه هنگفت افراد اضافی، از چه محلی و توسط چه کسی (احتمالاً بیتالمال) تأمین شده است؟
جامعه کاراته و افکار عمومی حق دارند بدانند ملاک انتخاب این حجم از همراهان چه بوده و آیا اولویت امروز فدراسیون، تسویه بدهیها و حمایت از ورزشکاران نیست؟
در روزهایی که حال کاراته ایران از نظر فنی خوب است، چرا باید این میزان از ریخت و پاش مالی برای یک اعزام صورت بگیرد؟ شاید بهتر باشد رهنما در اوایل دوران مدیریتی خود از چند مدیر باتجربه کمک بگیرد و مشاوران بهتری داشته باشد تا خودش را در گعدههای رفاقتی گرفتار نکند.
منبع: خبرگزاری میزان
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
