این بسکتبالیست ۲۳۱ سانتیمتری در فرانسه نیز به پیشرفت خود ادامه داد و با قد بسیار بلند خود، اجازه خودنمایی را به بازیکنان حریف نمیداد و در حد یک فوق ستاره عمل کرد. ۲۵ بازی مورشن در پائو شامل میانگینهای ۱۸.۷ امتیاز، ۱۰.۳ ریباند و یک پاس گل در فصل ۹۳-۱۹۹۲ میشد. برجستهترین عملکرد این بسکتبالیست در جام برندگان اروپا صورت گرفت که آوازهاش را به ینگه دنیا رساند. سیاُمین انتخاب راند دوم درفت سال ۱۹۹۳، مورشن را به حضور در باشگاه واشینتگتن بولتس رساند تا NBA نیز از این غول رومانیایی که به «Ghiță» معروف شده بود، بهرهمند شود. پیش از شروع ماجراجویی در لیگ بسکتبال آمریکا، تومور هیپوفیز مورشن، بیناییاش را تهدید میکرد؛ از این رو، باشگاه واشینگتن بولتس، هزینه درمان خرید جدید خود را برعهده گرفت تا او به لطف بسکتبال، از خطرات بعدی نجات پیدا کند. قد و بالای گئورگ، بسیار در میان آمریکاییها جالب بود و آنها از حضور همچنین بسکتبالیستی از شرق اروپا، استقبال بسیاری کردند. مورشن نیز به پاس قد بلند خود که در معیار اندازهگیری آمریکایی، هفت فوت و هفت اینچ نامیده میشد، شماره «۷۷» بولتس را برگزید.
دو فصل نخست حضور مورشن در بولتس، شامل میانگینهای ۵.۶ امتیاز، ۳.۶ ریباند و ۰.۳ پاس گل در ۵۴ بازی فصل ۹۴-۱۹۹۳ و ۱۰ امتیاز، ۶.۷ ریباند و ۰.۵ پاس گل در ۷۳ بازی فصل ۹۵-۱۹۹۴ میشد. همبازیشدن مورشن با مانوت بول در سال ۱۹۹۴، دیگر بسکتبالیست آسمانخراش NBA، باعث شده بود تا بولتس، بالاترین میانگین قدی تاریخ NBA را به دست بیاورد. با گذراندن این دو فصل که به نوعی مرحله مقدماتی درخشش مورشن بود، او در فصل ۹۶-۱۹۹۵ به بهترین عملکرد ممکن از خود در پیراهن بولتس رسید. محبوبیت در میان تماشاگران و درخشش در زمین باعث شده بود تا شانس مورشن برای رسیدن به آلاستارز نیز بالا باشد. ۱۴.۵ امتیاز، ۹.۶ ریباند و ۰.۷ پاس گل در ۷۶ بازی، حاصل این فصل پربار مورشن بود. او یک فصل دیگر نیز در واشینگتن باقی ماند و توانست در ۷۳ بازی خود، میانگینهای ۱۰.۶ امتیاز، ۶.۶ ریباند و ۰.۴ پاس گل را به دست بیاورد. در حالی که پیشنهاداتی از سوی بارسلونا و آاِک آتن به دست این سنتر رومانیایی رسیده بود، او ترجیح داد تا پس از قرارداد با نیوجرسی نتس، همچنان در NBA بماند.
فعالیتهای غیرورزشی مورشن در سال ۱۹۹۸ به اوج خود رسید زیرا او توانست تا با بازی در فیلم سینمایی «غول من»، زوج به یاد ماندنی را با بیلی کریستال تشکیل داده و در میان خانوارهای غیرورزشی نیز مشهور شود. در طول فیلمبرداری «غول من» بود که مورشن، از پروتزهای تجویزشده برای مچپای پیچخورده خود استفاده نکرد تا به علاوه مچپا، از ناحیه کمر نیز مصدوم شده و تنها در یک مسابقه فصل ۹۹-۱۹۹۸ بازی کند. دیگر فعالیت همین سال مورشن، خارج از فضای توپ و سبد، حضوری کوتاه در موزیک ویدیوی «اسم من هست» از امینم، رپر مشهور آمریکایی بود. او در فصل ۰۰-۱۹۹۹ توانست تا بر مصدومیت خود غلبه کرده و در ۳۰ بازی، میانگینهای ۳.۵ امتیاز، ۲.۳ ریباند و ۰.۳ پاس گل را ثبت کند. مورشن در سال ۲۰۰۰ به پائو اورتز فرانسه بازگشت و به میانگینهای ۷.۹ امتیاز، ۳.۱ ریباند و ۰.۵ پاس گل در ۱۵ بازی رسید. او در سال ۲۰۰۱، تصمیم گرفت تا به دوران ورزشی خود پایان دهد و اعلام بازنشستگی کند.
این بسکتبالیست در ابتدا با حضورش در مسابقات قهرمانی نوجوانان جهان در ادمونتون کانادا که با رتبه پنجم نوجوانان رومانی همراه بود، حضور در مسابقات ملی را تجربه کند. مورشن در این رقابتها درخشان بود و با میانگینهای ۲۳.۴ امتیاز و ۱۱.۴ ریباند، دومین امتیازآور برتر و بهترین ریباند این تورنمنت شد. یکی از تحسینکنندگان مورشن، شکیل اونیل افسانهای بود که اظهار داشت پس از رویارویی با این غول رومانیایی، به مدت دو روز، درد شانه را تحمل کرده است. او با وجود قد بلند خود، به خوبی از پس کنترل توپ برمیآمد و شوتهای دقیقی را میزد. مورشن که یکی از بلندقدترین بسکتبالیستهای تاریخ NBA است، پس از بازنشستگی، آکادمی بسکتبال غول را افتتاح کرد و به آموزش اصول اولیه بسکتبال پرداخت. او همچنین در نگارش دو کتاب درباره تناسب اندام و سلامت جوانان، به عنوان مشاور، همکاری کرده است. او در سالهای ۲۰۱۱ و ۲۰۲۳ با حضور در فیلمهای «ماجراهای دوستان صمیمی سریالی» و «مانودروم»، فعالیتهای سینماییاش را ادامه داد.
یادم هست که به همراه مورشن در یکی از خیابانهای استکلهم سوئد قدم میزدیم. ما در آنجا از کنار فروشگاهها و مغازههای رنگارنگ، گران و متنوعی رد میشدیم و در همین حین، از او پرسیدم که اگر میتوانست در میان این اجناس، چیزی را برای خود انتخاب کند، چه چیزی را برمیگزید؟ مورشن فوراً پاسخ داد «یک جفت دستکش». ما بلافاصله به یک مغازه رفتیم و یکی از ضخیمترین دستکشهای زمستانی آن را خریداری کردیم. آن دستکشها به صورت کامل اندازه مورشن نبودند اما او را به شادترین مرد جهان تبدیل کرده بودند. «کنی گرانت، مدیر برنامههای مورشن در سال ۱۹۹۵»
منبع :+
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
