بدون شک مرتضی کرمانیمقدم از جمله فوتبالیستهایی بود که اگر بدشانسی نمیآورد و البته در زندگی ورزشی برخی اشتباهات را نیز مرتکب نمیشد، جایگاهش در پرسپولیس و تیم ملی بهمراتب بالاتر میرفت.
کرمانیمقدم ۱۰ دی ۱۳۹۱ مصاحبه مفصلی با ما انجام داد که خواندن خلاصه حرفهایش هنوز هم جذاب است:
- من مرتضی کرمانی مقدم هستم ولی علی پروین چون زبانش نمیچرخید، به جای مرتضی، من را مجتبی صدا میکرد.
- اولین تورنمنت بزرگی که با تیم ملی رفتم، جام ملتهای ۱۹۸۸ قطر بود. خدا رحمت کند مرحوم پرویزخان دهداری را. هنوز هم سر در نمیآورم چرا ایشان کاری کرد که ما به کره جنوبی ببازیم و تحت عنوان تیم دوم به نیمه نهایی صعود کنیم چون اگر تیم اول بالا میرفتیم، به جای عربستان با چین بازی میکردیم و قطعا به فینال میرسیدیم ولی به کره جنوبی باختیم و حریف عربستان شدیم. حتماً به خاطر دارید که با یک گل مسابقه را به عربستانیها هم واگذار کردیم و در نهایت به فینال جام ملتها نرسیدیم.
- من ۱۰ سال با سیروس قایقران زندگی کردم و میتوانم بگویم به معنای واقعی کلمه بیهمتا بود.
- در جام ملتهای ۱۹۹۲ هیروشیما هنگامی که به مصاف ژاپن میزبان رفتیم، جمال شریف داور سوریهای سه بازیکن ایران را اخراج کرد و تیم ما را از هم پاشاند، تازه گلی که ژاپنیها زدند هم آفساید بود. این داور واقعا از ایرانیها بدش میآمد. من در دقایق پایانی مسابقه با او درگیر شدم و به همین خاطر کنفدراسیون فوتبال آسیا یک سال محرومم کرد. بعد از آن دیگر در تیم ملی حضور نداشتم و بازی با ژاپن در آبان ۱۳۷۱ آخرین مسابقه ملی من محسوب میشود.
- فوتبال را کنار نگذاشتم بلکه از فوتبال کنارم گذاشتند! بعد از اینکه پیراهن پرسپولیس را در دربی هشتم دی ۱۳۷۴ پاره کردم، مدیران وقت این باشگاه دنبال فرصتی برای بیرون کردنم از پرسپولیس بودند. آنها سال ۷۵ من را به کشاورز قرض دادند و بعد از آن هم دیگر سراغی نگرفتند. وقتی فضا را اینطوری دیدم، فوتبال را رها کردم. البته الان دیگر دنبال مقصر نمیگردم.
- قبل از اینکه حمید استیلی به جمع ما بیاید، در جریان بازی پرسپولیس با پاس او را بدجوری زدم! البته درخواست علی پروین بود چون به من گفت اجازه نده استیلی حتی ۱۰ دقیقه هم داخل زمین باشد! من هم او را جوری زدم که با آمبولانس از ورزشگاه بیرون رفت. احتمالا همان لگد من باعث پیشرفت حمید شد!
- مجتبی محرمی توان بازی در تیمهای بزرگ اروپایی را داشت اما قدر خود را ندانست. البته من و مجتبی در جوانی اشتباهاتی کردیم ولی تا پایان عمرمان که نباید چوب آنها را بخوریم.
|
مطالب پیشنهادی از سراسر وب |
